Εμείς οι δυο; Μόνο στα όνειρά σου! |2nd Book|

Παρτ 37

"Σε σώζω". Το αντίθετο έκανε ο μαλάκας. Με έμπλεξε πολύ άσχημα!

Αυτή τη στιγμή στέκομαι μπροστά από τον πατέρα μου αποστομωμενη. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα...

Ο Λίαμ με φίλησε για δεύτερη φορά και εγώ για δεύτερη φορά τον άφησα.

Και δεν έφτανε αυτό... Άναψε το τσιγάρο του και μου το έδωσε.

Και εγω τόσο χαζή είμαι, που το πήρα. Και το κερασάκι στην τούρτα;

Ο μπαμπάς μου νομίζει ότι καπνίζω.

Ο Λίαμ το έβαλε στα πόδια λίγο πριν εμφανιστεί, απ'ότι φαίνεται τα είχε όλα σχεδιασμένα ο ηλίθιος. Μα τι προσπαθεί να πετύχει; Να με κάνει να υποφέρω περισσότερο; Πόσα επιπλέον προβλήματα να μου δημιουργήσει επιτέλους;

Δάφνη- μπαμπά ηρέμησε, ε-εγώ...

Αλεξ- να ηρεμήσω; Σε βρίσκω με ένα τσιγάρο στο χέρι Δάφνη!

Σταυρώνει τα χέρια του διατηρώντας το αυστηρό ύφος του και εγώ ξεφυσάω.

Μα ποιον κοροϊδεύω; Ότι εξήγηση κι αν του δώσω δεν θα με πιστέψει.

Αποχωρώ από τον κήπο βιαστικά και κλείνομαι στο δωμάτιό μου.

Θέλω να κλάψω από τα νεύρα μου. Σκουπίζω μανιακά το στόμα μου νιώθοντας τα χείλη του πάνω μου ακόμη.

Με τιμωρεί η ζωή γιατι φιλησα τον Λίαμ ενώ τα έχω με τον Κρις έτσι;

Καλά να πάθω.

Δεν του αξίζει κάτι τέτοιο του Κρις. Δεν του αξίζω.

Άφηνω τον χειρότερο απο όλους να με φιλάει. Αηδιάζω μόνο και στην σκέψη του, διαολε.

"πάω στοίχημα ότι τα φιλιά του δεν πιάνουν μία στα δικά μου. Εε; Για πες ειλικρινά."

Τρίβω τους κροτάφους μου προσπαθώντας να καθησυχάσω τις σκέψεις μου.

Πόσο αλαζόνας μπορεί να γίνει; Νομίζω δεν έχει όριο εγωισμού για αυτόν.

Κι εγώ τότε γιατί τον άφησα να το κάνει; Αφου ξέρω το πόσο σκατοχαρακτήρας είναι, ξέρω όλα τα άσχημα πράγματα που έκανε μέχρι τώρα, ξέρω ότι μου κάνει κακό.

Ξέρω τα πάντα, και παρόλα αυτα τον αφήνω να με φιλάει.

Κρύβω το πρόσωπό μου στο μαξιλάρι και αφήνω ένα ουρλιαχτό. Πρέπει κάπως να εκτονωθώ, όλα τα κάνω λάθος.