Broken Heart (Poem Collection)

Biktima

Naranasan mo na bang ngumiti?

Malamang, oo, sino ba ang hindi?

Pero nasaktan ka na ba at ngumiti?

'Yong pilit na itinago ang pighati?

Mula noon, magkaibigan na tayo

Pumupunta sa ilog at naliligo

Walang arte, walang malisyoso

Kasi nga, kapatid ang turing sa iyo.

Pero ang tanong, bakit ka nagbago?

Tila iba na ang kinikilos mo?

Hanggang sa isang araw, nagulat ako

Ikaw mismo ang sumira sa dangal ko.

Sabi mo, mangingisda lang tayo

Sabi mo, sandali lang tayo

Pero bakit dinala mo ko...

Sa kubo na pagmamay-ari niyo.

Sabi mo, tubig lang iyon

Sabi mo, walang halong pampatulog iyon

Pero bakit noong nahilo ako...

Pilit mong hinubad ang baro ko.

Nang magising ang diwa ko

Sumasakit ang katawan ko

Pero anong sinabi mo?

Paninindigan mo ang ginawa mo?

Dali-dali akong umuwi, lumuluha

Nagsumbong kina Ama at Ina

Pero alam mo ang sinabi nila?

Ginusto ko raw iyon, bahala na.

Kaya ang pumasok sa utak ko

Kunin ang lubid sa ilalim ng kubo

Hinintay kang bumalik sa tambayan mo

Doon kita sinakal at kinuha ang buhay mo.