Μερικες φορες σε βλεπω να περνας και βλαστιμαω. Σε βριζω και δε το κρυβω. Θελω να στο φωναξω. Θελω να σου φωναξω ποσο σε μίσησα που δε σε μισω. Ποσο θελω να σε χτυπησω. Να σε χαστουκισω και να σε σπρωξω με ολη μου τη δυναμη. Να παραπατησεις αλλα να μην πεσεις. Να με κοιταξεις με αυτο το κενο ηλιθιο βλεμμα.
Και να σου φωναξω κι αλλο . Να σου πω οτι με πληγωσες. Οτι εισαι ενας δειλος, ενας απαισιος εγωιστής με ωραιο προσωπο. Ωραιο σωμα και χαρακτηρα. Μονο που ο χαρακτηρας σου με προβληματίζει. Τι εισαι; Ποιος θες να εισαι; ο εγωιστης δειλος που δε θελει την αγαπη κανενος μονο του εαυτου του; Ή το τιτλο του καλου;
Στα ματια μου ησουν ο καλος...για την ακριβεια υπεροχος...τωρα εβγαλα τα ματια μου με τα ιδια μου τα χερια για να μη σε ξανα δω...
εισαι χαρουμενος τωρα;
