Bundan yaklaşık bir yada bir buçuk sene önce ailem ile yaptığım '' Artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum'' Temalı konuşma yüzünden şimdi resmen eziyet çekiyordum . O zamanlar bunun gerçekten de parlak bir fikir olduğunu düşünmüştüm . Ama Kim Jongin ile yaşamak kesinlikle bu fikirden çok uzakta olduğunu geçte olsa anlıyordum . Bizzat yaşayarak .
''YAHHH!!! KİM JONGİN !!! EĞER ŞİMDİ UYANMAZSAN SONUÇLARINA KATLANMAK ZORUNDA KALIRSIN!!!''
'' Senin derdin ne bugün pazar ve saat daha bir buç.. Ah bir dakika o kadar olmuş mu''
''Bugün dışarıya çıkacaktık ! Beraber kahvaltıya , sen böyle devam edersen akşam yemeğine anca yetişiriz. Ayrıca artık midem isyan ediyor'' o sırada Kyungsoo'nun midesinden çıkan sesle Jongin kıkırdadı .
''Pekala üzgünüm , üstüne giyin 10 dakikaya kadar aşağıda olurum'' dedi uykudan yeni uyanmış garip ses tonuyla.
Kyungsoo bunu çekici bulmaktan alıkoyamadı kendini . Kafasını sallayıp kapıya ulaştı ve çıkmadan önce son kez bakmak için kafasını Jongin'e çevirdiğinde tekrara uyku moduna döndüğünü görmesiyle ''YAHHHHHHH KİM JONGİN!!!! BEN GİDİYORUM NE HALİN VARSA GÖR!!!!!!'' diye cırlaması bir oldu. Jongin ayağı fırlayıp Kyungsoo'nun sertçe kapadığı kapıya açarak kısa olan yaklaştı ve kollarını beline sarıp çenesini omzuna dayadı sevimli ses tonuyla
''Özür dilerim''diye mırıldandı
Kyungsoo miğdesinde tepinin ornitorenklere aldırmamaya çalışarak
''Koala gibi yapışmayı da keser misin? Birazdan açlıktan bayılacağım" dedi sesinin sinirli çıkmasını umarak.
Jongin ile bir sene önce ailelerinden izin alarak ayrı eve çıkmışlardı . Soo sevinmeliydi çünkü ailesi bu tür şeylere biraz ön yargılıydı .
Sanırım evde her gece parti yapıp kız atıcaklarını falan düşünüyorlardı . Ama Jongin ile kuzen olmalarının ayrı eve çıkmalarında büyük bir etkisi olduğunu biliyordu . O olmasaydı yapamıyacağını biliyordu ama Jongin ile yaşamak gerçekten zordu
O Kyungsoo'nun aksine kötü çocuktu ama aile ortamında kesinlikle bu kişiliğinin zıttını yansıtıyordu . Aile'nin göz bebeği olmasında babasının şirketinin başına geçtikten sonra hisselerde gözle görülecek bir etki bırakmasının da önemli bir yeri olabilirdi evet.
Onun bu kişilik değişimlerine şahit olup sinir bozucu hallerini çeken tabiki ben olmama rağmen asıl sinirlerime dokunan bu değildi.
Benim sinirlerimi bozan şey ona karşı hissetiğim saçma duygulardı . Az önce ondan bahsettim ama neden hala ona karşı böyle garip şeyler hissetiğimi gerçekten kestiremiyorum. Bu saçma duygunun eve taşındığımızdan beri etkisini arttırarak devam etmesi bir süre sonra çekilemez bir hal almaya başladığı için Jongin ile yaşamayı bu kadar sorun haline getiriyordum belkide.
Bunları düşününce birkez daha kendimden nefret ettim . Artık Jonginin yanında kendimi rahat hissedemiyor . Jongin işten eve dönünce 'Kıyafetlerimi fark eder mi' yada 'saçımı beğenir mi' diye kendini düşünmekten alıkoyamıyordum.
O yüzden en azından Jonginden uzaklaşırsam duygularımın yatışacağına çoktan karar vermiştim . Dün 'Acaba planı yürütmeye başlasam mı?' diye düşünerek geçirdiğim sancılı bir geceden sonra Jongin ile konuşmaya karar vermiştim ki onun yaptığına bakın . Tanrım saat 2'de kahvaltı yapılır mı ! Belkide bunun duygularımla alakası yok gerçektende Jongin ile yaşamak zor .
