My Unexpected Hero *CHARDAWN* (Completed) (Book 1)

Say Something

Dawn: are you sure mom?

Connie: oo gusto mo puntahan natin sila sa office?

Richard: that’s a good idea mom

Connie: let’s go

Pinuntahan nila si Freddie sa office nito

(Play the song “Say Something (I’m Giving up)”)

Helen: sigurado ka ba na maayos ang memorya mo

Freddie: oo naman

Helen: sigurado ka bang mahal mo ang asawa mo?

Freddie: anong klaseng tanong yan tska 3 na ang anak namin

Helen: pero nag taksil ka sa kanya at si dawn ang bunga

Freddie: pa-pano mo nalaman

Helen: na kwento ni dawn sakin pero hindi naman niya sinasadya

Freddie: Helen mahal ko ang pamilya ko

Helen: pero malay mo may iba palang nagmamahal sayo ng lubos (mangiyak ngiyak na si Helen)

Freddie: what are you talking about?

Helen: malay mo may nasasaktan pala o kaya may umaasa na babalikan mo siya at maaalala mo ang wagas na pag iibigan nyo

Freddie: at sino naman yon? (laughs)

Helen: (tumulo na ang luha) paano kung ako

Freddie: (natulala)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Freddie: are you serious?

Helen: paano kung may anak ka pala noon hindi mo lang maalala

Freddie: hu?

Helen: paano kung agawin ka niya ulit kasi mahal ka niya at ipaglaban niya ang dating meron kayo. Kahit makasakit siya

Freddie: magka kilala na ba tayo dati?

Helen: paano kung lubos pa sa magka kilala

Freddie: Helen why are you crying?

Helen: paano kung umiiyak ako dahil nasasaktan ako

Freddie: Helen you know what umuwi ka na siguro masama ang pakiramdam mo

Helen: paano kung hindi masama ang pakiramdam ko at gusto ko umuwi sa asawa ko

Freddie: Helen stop!

Helen: pa-paano kung ayaw ko tumigil hanggat hindi ka bumabalik sa dating ikaw

Freddie: Helen walang dating ako kasi ito ako kung ano ako noon ganun din ako ngayon

Helen: paano kung mali ka