Sh!t Note: at dahil sa bente otso ngayon mag-a-update ako ahaha.. Saka sabi ko kasi sa sarili ko pag umabot ng saktong 400reads ang fiwme mauud ako.. Ang akala ko kasi ilang araw pa bago siya umabot ng 400 ee XD di ko iniexpect na agad agad hahaha.. Di ko din alam kung sang lupalop niyo nahagip tong fiwme sobrang dalang lang kasi talaga ako magpromote.. =___= ngayon tinigil ko na.. Hinahayaan ko nalang kung may magbasa o wala.. Kaya sobrang saya ko kasi napagtyagaan niyo tong kaadikan ko ^____^ thank you guys.. <3
---
*Ally's Pov*
buong araw akong parang timang.. Lutang ang isip ko.. Pano kasi tong si Karen ee >___< nag-aalala ako sa mga kinikilos niya.. Tahimik at tulala lang.. Kaya pati yung isip ko nakatuon lang sakanya..
Kaya nung nagreport kami ni Sikoy halos lahat siya ang gumawa.. Bayabas talaga yun.. Sasabi sabi na wala siyang paki tapos handa naman pala siya.. Simula umpisa hanggang matapos yung report namin siya ang nagpaliwanag.. Siguro alam niya din na apektado ako kay Karen kaya hinayaan nalang niya ko.. 95 nga grade namin ee.. Masaya naman ako kaso mas nangingibabaw yung pag-aalala ko para sa kaibigan ko..
Si Karen lang kasi ang kaisa isa kong tunay na kaibigan simula ng lumipat ako dito.. Kapatid na turing ko sakanya kahit minsan baliw din katulad ko..
Uwian na namin pero di pa ko umuuwi hinihintay ko kasi si Karen lumabas ng room.. Gusto ko talaga siyang makausap tungkol sa lablyf problem niya..
"Kar" tawag ko sakanya.. Pano parang di niya man lang ako napansin dito sa gilid ng pinto..
Tuloy tuloy lang siya sa paglalakad at malalim ang iniisip.. Langyang lalake! Pag nalaman ko kung sino yun yari sakin yun!
"Kar!" hinawakan ko balikat niya para pigilan siyang maglakad..
Huminto siya at di humaharap sakin.. :( bakit ganito sakin si Karen.. Kinikabahan ako sa ginagawa niya..
"Kar... Wag ka namang ganyan.. Kapag nalaman ko lang kung sino yang lalakeng nanakit sayo bibigyan ko yan ng 5 hits combo.. Kar, kaibigan mo ko.. Andito lang ako.." niyakap ko siya.. Nanatili lang siyang nakatayo.. Pero ramdam ko kalungkutan niya.. Ganun niya ba talaga kamahal ang lalakeng yun?
"M-mars, okay lang ako.. Wag kang mag-alala wala lang toh.. "
"Kar.. Namimiss na kita.. Namimiss ko ang kulitin mo ko lagi.. " sa totoo lang naiiyak na ko..
Maya maya naglakad na ulit kami.. Di nga lang kami nagsasalita.. Kung dati dinig abot kabilang building yung kaingayan namin tuwing naglalakad kami dito sa corridor.. Ngayon, kaingayan ng iba ang naririnig namin.. :( yoko ng ganito.. Di ko din alam kung pano ako makakatulong kay Karen.. :(
umupo siya sa bench malapit sa gate.. Gustong gusto niya talaga dito.. Di naman tahimik di din maingay ang lugar na toh.. Ewan ko ba kung bakit gusto niya dito..
Umupo na din ako.. Aba ang hirap tumayo noh di ako katulad ni manong guard ahaha.. Langya nagagawa ko pang tumawa >__<
"Kar, may sasabihin ako.." sasabihin ko na sakanya na kapitbahay ko si Sikoy.. Baka magtampo siya sakin at isipin naglilihim ako sakanya..
Napapitlag siya at dahan dahang lumingon sakin.. Bakas sa mukha niya na parang kinakabahan siya.. Ano ba talagang problema nito =_=
"a-ano yun?"
"ee kasi Kar.. Una sa lahat sorry kung di ko sinabi agad sayo toh.. Wag ka sanang magagalit.. A-no kasi Kar.. Si Si-Zhirck kasi a---"
"KAYO NA?!!!" napatayo siya at gulat na gulat..
matutuwa na ba ako dahil nagreact siya ng ganyan? Ahaha yan ang kilala kong Karen wagas makareact XDD
"tange! Umupo ka nga! Di kami.. Bruha toh.. Kahit magunaw ang mundo hinding hindi magiging kami nun.."
