Aşk İzi [Texting]

10. Bölüm

Medyadaki şarkıyı dinlemeyen varsa dinlemeli bence muhteşem bir şey.

Okul çıkışına vardığımda gözlerim Mete'i aradı. Ama bulamamıştım. Neredeydi şimdi bu. Hem bekliyorum diyor hem de ortalıkta yoktu. Yolun karşısına bakmak için karşıya geçerken önümde bir motor bitmişti. "Yuh üstüme çıkıyordun nerdeyse!" diye bağırdım motorun üstündeki çocuğa. "Okulun önünde bu kadar hızlı sürülür mü? Geri zekalı." Kendimi geri çekmeseydim nerdeyse eziliyordum. Çocuk havalı bir şekilde kaskını çıkartınca ağzım bir karış açılmıştı.

Motorun üstündeki Meteydi

"Korktun mu?" dedi fenomen kız gibi. "Farkında mısın bilmem ama nerdeyse eziliyordum ve bunu bana sen yapıyordun." saçlarını düzeltip gülümsedi. "Ama çarpmadım." gözlerimi devirip omzumdan düşen çantayı düzeltim.

"Atla hadi." dedi. İlk önce ona bakıp sonra motorda gözlerimi gezdirip, "Eğer hızlı sürersen seni motordan sallandırırım. Duydun mu?" dedim. Başını eğerek gülümsedi. Neden bu kadar yakışıklı olmak zorundasın sen acaba? Gülerken gözleri kısılıyordu. Ve bu benim çok hoşuma gidiyordu.

"Korkarsan söyle yavaşlarım?" Başımı onaylarcasına yukarı aşağı sallayıp kaskımı taktım. Binip binmeme konusunda kararsız kaldım. "Binmeyi düşünüyor musun?"

Kasktan dolayı sesi boğuk gelmişti. İşin ucunda Mete'ye sarılmak olduğu için daha fazla düşünmeden arkasına atladım. Kollarımı beline sarıp "gidebiliriz." dedim.

🌹

"Mete amına koyayım senin!" Motordan inip kaldırıma bıraktım kendimi. Bacaklarımla ellerim titriyordu. "Geçti tamam" Hâlâ gülüyordu. Onun yüzünden ölüyorduk. "Bide gülüyor ya. Lan arabanın altına giriyorduk Mete farkında mısın?"

Bugün iki kere ölümden dönmüştüm. Ama beyefendinin umrunda bile değildi ona eğlence olmuştu. "Ama nasıl kaydırdım motoru? Hayatını kurtardım bir de söyleniyorsun."

"Oha bir de üste çıkmaya çalışıyor. Sen gelirken beynini mi düşürdün acaba?" düşünür gibi yapıp "hayır neden?" dedi. Kafayı yemek üzereydim.

"Hayatımı kurtarmadın, tehlikeye attın." Elini bana uzatıp kaldırdı. Eve girene kadar ikimizde konuşmadık. Eve girince gözlerim evi taramıştı. Her şey eskisi gibiydi. İki yıl önceki gibi.

Sevgiliyken çoğunlukla Metelerin evinde zaman geçirirdik. Anne ve babası çalıştığı için gün boyu ev boş olurdu. Gözlerim kanepede duraksamıştı. İlk sevişmemizi bu kanepede yapmıştık. O günü hatırlayınca sırıtmama neden olmuştu.

Koridordan kapı açılma sesi gelince o tarafa döndüm. Göz hizama Emir girince kollarımı açıp koşmasını bekledim. Öylede oldu beni görünce koşmaya başladı. Emir; Metenin kardeşiydi. Ela gözlü ve abisi gibi kumraldı. Huyları hiç birbirine benzemezdi. En son Emir'i gördüğümde sekiz yaşındaydı şimdi ise on.

"Çok özlemişim seni ufaklık." dedim sarılırken. Kollarımdan ayrılıp "Abim ile barıştınız mı?" dedi. Mete ile birbirimize bakıp "Küs değildik ki abinle biz." dedim. "Yalan söylüyorsün abim seninle küs olduğunu söylemişti bize." Şimdi anlamıştım, neden beni artık sormadığını çocuk benim adımı evde anmasın diye küs olduğumuzu söylemiş.

🌹🌹

"Geri zekalı mısın? Kaç kere anlattım." söylemiştim ona yol yakınken vazgeçmesini ama dinleyen kim.

"Söyledim sana benim matematiğim hiç iyi olmadığını." sabır dilenir gibi yapıp "Bak tekrar anlatıyorum. Formülden gitmen gerekiyor..." Mete anlatırken çoğunlukla onu izliyordum. Dinlesem bile anlamıyordum çünkü. Aniden bana dönünce burunlarımız birbirine çarptı. O an umursamadım çünkü aramızda 2 santim vardı. Bakışlarım dudaklarına kaydı, o özlediğim dudaklara.

İkizmizde tam o mesafeyi kapatıcakken kapı açıldı.

🌹🌹🌹

O kapıyı açanın dediğinizi duyar gibiyim dhdjbxjxb

Kitap 1.48 oldu hepinize teşekkür ederim.

👬 = 👭 = 👫