İNTİKAM

26

Az sonra Katherin kollarında uykuya dalınca kucağına alıp odasına çıkardı.  Yatağına bırakırken Katherin uyandı ve cılız sesiyle "Lord Alfred?" dedi. Alfred gözlerinin içine bakarken "Bundan sonra ne olacak?"  diye sordu.

Alfred sessizce konuşurken "İyi şeyler olacak Katherin. İyi şeyler." dedi. Katherin "Ya ben? Nereye gidicem?" diye sorunca Alfred üstünü örtüp geri çekildi. 

Yüzüne bakarken "Sen amcamın yanında kalacaksın " dedi...

Katherin'in uykusu açılırken "Amcanız mı?" diye hayretle sordu. Alfred sakince "Bu konuyu sabah konuşuruz. Şimdi uyu." diyip cevap vermesine fırsat vermeden odadan çıktı. Katherin ise düşünceler içinde uykuya daldı. 

Sabah ismini duyunca yavaşça araladı gözlerini. Matmazel onu yavaşça dürterek isimini söylüyordu. "Kati? Uyan canım" Katherin yavaş yavaş kendine gelirken doğruldu.

Gözlerini kırpıştırıp uyku mahmurluğuyla "Ne oluyor Matmazel?" dediğinde Matmazel telaşla "Kahvaltı hazır canım. Lord Windson'a ayıp oluyor." dediğinde Katherin sıkıntılı bir nefes verip yorganı açtı. 

Tekrar aptal sosyete kuralları diye düşünürken ayağa kalktı.  Matmazel arkasını dönüp gitmeye yeltenirken Katherin farkettiği şey ile durdurdu Matmazel'i. Tanrı aşkına göğsündeki bez neredeydi?

Matmazel Katherin'in göğsüne baktığını farkedince anlayışlı bir şekilde gülüp "Dün gece seni kontrol etmeye geldim. Terlemiştin ve sayıklıyordun. Nefes nefese kalmıştın. Bende rahat nefes alabilmen için bezi çıkardım.  Aslında ne kadar da düşüncesizim. İlk yaralandığın zaman bunu yapmalıydım Kati."

Katherin kendini farklı hissediyordu. Aslında çok göze çarpan birşey yoktu ama yine de öyle olmaya alışmıştı. "Ya Matmazel taksam olmaz mı?" diye mızmızlandığında Matmazel onu paylayarak "İyi alıştın erkek olmaya. Artık erkeklerin arasında olmadığına göre o şeyleri gizlemeye gerek yok."  diyip imalı bir şekilde güldü.

Sonra hemen ciddileşip "Apar topar geldiğim için yanımda kıyafet yok. Üstünde ki kıyafeti de evin çalışanlarından rica ettik. Zira uyku elbisesiyle dolaşmana katiyen izin vermezdim." dedikten sonra çıktı odadan.

Katherin de saçlarını eliyle düzelttikten sonra ayaklarını sürüyerek kapıya yöneldi.  Biraz uzamıştı saçları. İstemeye istemeye merdivenlerden inince Alfred'in masanın baş köşesinde oturduğunu ve Matmazel ile sohbet ettiğini gördü.

Birkaç adım atmıştı ki Alfred kendisini farkedip bakışlarını ona çevirdi. Alfred'in ilginç bakışlarını üzerinde hissederken bakışlarını kaçırarak masaya ilerledi. Bu onu utandırmıştı.

Masaya otururken "Günaydın" diye mırıldandı. Alfred sonunda bakışlarını üzerinden çekebilmişti. Çatal bıçağını alıp kahvaltı etmeye başladı. Kahvaltısını bitiren Katherin içeçeginden bir yudum aldıktan sonra yeşil gözlerini Alfred'e dikip konuşmaya başladı. 

"Lord Alfred sizinle şu kalacağım yer meselesini konuşmak istiyorum." dediğinde Alfred'in bakışları kendisine dönmüştü. Alfred ağzındaki lokmayı bitirip ağzını peçeteyle sildikten sonra konuşmaya başladı.

"Aslına bakarsan Katherin konuşacak pek birşey yok. Bugün bir araba ayarlayacağım. Seni amcamın evine götürecek" dediğinde Katherin derin bir nefes alıp çenesini dikleştirdi. Alfred onun itiraz etmeye hazırlandığını anladı. Artık onu tanıyordu.

"Tanrı aşkına Lord Alfred benim hakkımda ki kararları benden habersiz nasıl alırsınız? Ben amcanızı tanımıyorum.  Tanımadığım insanların yanında çalışmaya niyetim yok." diye bitirdiğinde Alfred istifini bozmayıp sakince devam etti.