Mangle's story [FNAF]

Deamons of the past

Droga €¥£{℅∆¶!

Niezmiernie cieszę się z twojego ostatniego listu. Pytałaś co u mnie słychać. Odpowiem Ci zatem szybko, bo czasu mam mało. Znaleźli mnie, nie wiem jak długo tu jeszcze wytrzymam. Co noc słyszę Ich głosy. Boję się, że po mnie przyjdą i zapłacę za to.  Przeraża mnie myśl  co mnie spotka. Nie żałuję tego co Im zrobiłem. Jestem potworem. Pogodziłem się z tym, gdy pierwszy raz poczułem strach przyszłej ofiary. Podobało mi się to.
Nie wiem ilu ludzi jeszcze tu zabiję. Za bardzo mnie to podnieca, żebym przestał. Słyszę trzaskanie drzwi. Oni tu są. Mój jedyny ratunek to stary i zardzewiały, złoty, króliczy kostium. Jest na zatrzaski, więc nie powinni się tam do mnie dostać. Napiszę, gdy przeżyję...

Twój wspólnik i przyjaciel:
\«©¥¢¶℅€

Patrzył się na list, którego nie zdążył wysłać. Nie wiedział dlaczego jeszcze go nie wyrzucił. Z jego prawego oka popłynęła jedna, słona łza. Poczuł chłód w miejscu jaki po sobie zostawiła.

Zdezorientowany podniósł rękę i otarł twarz. Czując mokrą ciecz między palcami, uderzył w przypływie złości pięścią o ścianę. Stawał się coraz słabszy i bardziej obnażał swoje wady.

Z jednej strony bezduszny morderca, z drugiej zaś zbłąkana owca. Wściekły do granic możliwości na samego siebie, nie panując nad tym co robi, przedarł nieszczęsną kartkę na pół.

Wyciągając zza pazuchy zapalniczkę, pozwolił papierowi płonąć. Nieczuły na ból palców, które miały bardzo bliski kontakt z ogniem zdał sobie sprawę, że One właśnie zginęły.

Demony przeszłości opuściły go na zawsze.

*************
Cavcia 34