Ο,τι Μεγαλώνει στη Μοναξιά,γίνεται άγριο!
Η Allison είναι βασικά ήταν μια 18χρονη κοπέλα,άριστη μαθήτρια,χωρίς να προκαλεί ποτέ μπελάδες...η «τέλεια» κόρη.
Όλα αυτά ίσχυαν ώσπου βρέθηκε σε ένα πανεπιστήμιο χιλιόμετρα μακριά από τους γονείς και όλα ό...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η μουσική ακουγόταν απο χιλιόμετρα μακριά...Φωνές και ουρλιαχτά προέρχονταν απο το τεράστιο αυτο κτήριο...
Αρχίσαμε να περπατάμε προς τα εκεί και κατέβασα άβολα το φόρεμα μου.Δεν με είχα συνηθίσει με τέτοιου είδους ρουχα.
Περπατούσαμε και νομίζω πως σε κάθε βήμα που κάναμε κολλούσα όλο ένα και περισσότερο το σώμα μου στην Leah η οποία στεκόταν δίπλα μου.Και εγώ φυσικά είχα γίνει κολλιτσίδα της.
Φτάσαμε ακριβώς εξω από την εξώπορτα και μπήκαμε μέσα...
Και αυτό που αντίκρισα με έκανε να γουρλώσω τα μάτια μου ενώ ειμαι σίγουρη πως η ανάσα μου κόπηκε στη μέση.
Ναι το παρέχομαι δεν εχω πάει και σε πολλά πάρτι στη ζωή μου...
Όμως αυτό που έβλεπα αυτή τη στιγμη ξεπερνούσε κάθε φαντασία.
Τα άτομα...Ήταν αμέτρητα.
Πώς στο καλό χωρούσαν ΤΟΣΑ άτομα σε κλειστό χώρο βασικά?!
Άλλοι χόρευαν σαν να μην υπάρχει αύριο δίχως να ενδιαφέρονται για το ποιοί τους κοιτάνε...
Άλλοι φιλιώντουσαν παθιασμένα...
Αγόρια με κορίτσια...Κορίτσια με κορίτσια...Αγόρια με αγόρια...
Υπήρχε γενικά μια ποικιλία φιλιών...
Σε κανέναν όμως δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση...
Άλλοι χοροπηδούσαν σαν πενταχρονα στους καναπέδες καθώς τραγουδούσαν φάλτσα ό,τι τραγούδι έπαιζε...
Ενώ άλλοι ήταν κυριολεκτικά με τα μπουκάλια αγκαλιά και επίναν ασταμάτητα...
Δεν θα κρύψω το οτι είχα σοκαριστεί λιγουλάκι.Βασικά...ΠΟΛΥ
Τα πάρτι που είχα πάει στο σχολείο δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που αντίκριζα αυτή τη στιγμή.
