On İkinci Bölüm☎

619 43 14
                                    

Sizleri seviyorum ❤❤

İyi okumalar..

Multimedya; Özgür.
...

 Gözlerimi açtığımda hastane yatağındaydım. Kim getirmişti beni buraya? Ne olmuştu bana? Kendimi biraz zorlayarak hatırlamaya çalıştım. En son beni bir yere götüren hırsızın yanından kaçabilmiştim. Sonra koşarken bir araba... Özgür. Özgür getirmişti beni buraya. "Hemşire!" Diye bağırdım kapıya doğru. Bir tane hemşire endişeyle içeriye girdi. Bende herhangi bir kusur olmadığını görünce rahatlamış gibi oldu sonra konuşmaya başladı.

 "Efendim Almila Hanım, ne oldu?" Bu nazik konuşmasıyla benim daha demin fazla kaba olduğumu anladım ve bu durumu kapatmaya çalışarak gülümsedim. "Özgür, yani beni buraya getiren kişi şu an nerede?" Dedim kibar olmaya çalışarak. "Özgür Bey şu anda yan odada. Buraya geldiğinizde sizi sedyeye bırakır bırakmaz kendisi bayıldı. Onu da bir odaya almak zorunda kaldık. Ama eğer durumunu soruyorsanız iyi, kötü bir şeyi yok." Dedi samimi şekilde. Ben de hemşireye gülümsedikten sonra yaklaşık 2 saate kadar taburcu olacağımı söyledi ve odadan ayrıldı.

 Komodinin üstünden su dolu bardağı alıp dudaklarıma götürdüm. Daha bir yudum içmiştim ki kapım gümbürtüyle açıldı. İçeriye en önde Ezgi, arkasında Aykut, Utku, Bora ve en arkada da Özgür telaşlı gözlerle bakıyorlardı. İyi olduğumu onlara yansıtmak için yanaklarımı acıtan gülümseme sergiledim. Anında Ezgi kollarıma yapışırken aynı zamanda da konuşuyordu. "Ah! Allah'a şükürler olsun ki iyisin. Seni ne kadar merak ettim haberin var mı? İyisin değil mi bak bir şeyin yok. Ha?" Dedikten sonra yavaşça sağ omzumu okşadı. Acının etkisiyle yüzümü buruşturdum. Ezgi hemen panikle bol hastane kıyafetinin kolunu yukarıya sıyırdı. "Buraya ne oldu böyle? Almila ne oldu diyorum sana! "Dedi kolumun baştan aşağısının mor olduğunu görünce.

Yanlış Numara?Where stories live. Discover now