"Hepsi Senin Suçun!"

51 7 0
                                    

------Arzu------

Baya büyük bir salondaydık, yanımda Begüm düşünceli, düşünceli etrafa bakıyordu. Büyük ihtimal o da benim gibi Eylem'i düşünüyordur.
Adamlar konuşurken duymuştum, sanırım hastaneden çıkmış!. başka hiçbirşey duyamadım maalesef.
"Baksana, bu Serhat sana neden öyle bakıyor?" Dedi Begüm beni dürterek,
Aslında bende şimdi farkettim diyemem. Acaba beni mi seviyor?
Ya aslında herkez mavi gözlü ve sarışın olduğum için birsürü erkek arkadaşım olabileceğini söylüyorlar fakat bu yaşıma kadar 1 teklif almıştım, ve reddetmiştim. Normalde hep ben açılıyordum.. (sevdiğini söylemek)
"Hey Serhat, bir sorun mu var?" Dedim.
Hiç beklemediğim bir cevap aldım:
"Evet Arzu"
Ben ne yapmıştım ki?
Aslında biraz umutlanmıştım, belki bana açılır diye. Aslında yakışıklıydı ama kabaydı, ama belki değişir!?
O sırada adını bilmediğim mafya babası geldi, keşke benimle konuşurken sorsaydım..
"Bunları neden burada bekletiyorsunuz, odalarınıza gidin. Hepiniz!!!"
Dedi Mafya babası.
Serhat beni kendine yakın tutarak götürüyordu odaya, şimdi baya umutlanmıştım..

Bir saniye ben ne diyorum?
Ben ona aşık mı oldum?
Ama o kötü biri, o bir mafya!

İlk defa odaya geldiğimizde beni top gibi atmamıştı, nazik davranmıştı?

(Neden)

Karar verdim ona açılacaktım:
"Serhat, neden sorun benim?"
Hiç cevap vermedi:
"Serhat, sana söylemem gereken çok önemli birşey var!"

Bana "Söyle" dedi.

Aynen şunları söyledim:

"Sana aşık oldum ve kendi kendime umutlandım, bana iyi davrandığın için.."

Hiçbir tepki vermedi, bu beni kırmıştı. Hayallerimdeki gibi olur zannetmiştim, bana sarılır zannetmiştim..
Düşüncelerimle boğuşurken,
"Arzu, ben Eylem'i seviyorum!"
Dedi..
😨😢😢

Hayatımda hiç bu kadar acı hissetmemiştim, sanki kalp atışım durmuştu..
Canımdan çok sevdiğim arkadaşıma aşıktı.
Berbat bir duygu hissederken yavaş yavaş sinirlenip, bağırıp, ağladım.
Odadan "Ben seni yalnız bırakayım" diyerek çıktı.
İçimden küfür edip, Eylem'i düşünüyordum. O bunu biliyordu, kesin sevgili olucaklar.

Bana:
" Sen güzelsin ama herkez senden utanıyor"
Diyordu, çünkü beni teselli etmeye çalışıyordu. Onun sevgilisi vardı ama benim hiç olmadı...

Neden?
Ben çirkin miyim?
Neden ben istediğimi alamıyorum?

O sırada yanıma Eylem geldi ve beni görünce meraklı gözlerle:

"N'oldu Arzu, nolduu!!

"HEPSİ SENİN SUÇUN!"

"Neyden bahsediyorsun?"
Dedi ve şaşkın halde bana baktı.

"Serhat, Serhat seni seviyormuş!"

"Sen, Sen neyden bahsediyorsun Arzu???"

Dedi bağırarak..
İlk sustum ama sonra konuşmama devam ettim:
"Bilmiyormuş gibi davranma, onunla sevgilisin değil mi?"

"Saçmalama benim hiçbirşeyden haberim yok!"
Dedi ve bu sefer beni susturup o konuştu:
"Beni hiç tanımamışsın Arzu, insan kardeşine nasıl inanmaz!!"
Dedi bağırarak.

O haklı değil!
O bunu biliyordu!
O beni haksız duruma düşürmek için bunu yapıyordu!

Sonra odadan çıktı, halen hayal kırıklığı içindeydim.
O sırada bu seferde Serhat geldi ve yatağın üzerine oturdu, bende yerde yüzümü kapatıyordum ona bakmamak için..

"Arzu, sana yakın davranmamın bir sebebi var, yanlış anlama!"
Dedi. Bende sinirlenip bağırarak:

"Beni bırak, ben gidicem buradan sen ş*r*fsiz'in tekisin!!!"
Dedim, yataktan kalkıp elini yanağıma koyup:

"Bana argo kelime söyleme, yoksa..."

Diyince bende ona "Yoksa ne, Yoksa ne yaparsın?" Dedim.
Sustu ve çıktı, ya ne oluyor anlamıyorum!

Ağlamaktan gözlerim şişmişti, yatağa yattım ve uyudum...

--Birkaç Saat Sonra--

Kapı açıldı ve içeri Serhat girdi, bana "Çabuk ol polis geldi, senle evliyiz tamam mı?" Dedi.

"Asla söylemem ben gidicem!!"

"Yoksa arkadaşlarını ve aileni öldürürüm Arzu!!"

Sustum ve üzerime hırka aldım, saçımı da topladım.
Polislerin yanına geldiğimizde kızlarda oradaydı, hatta çok şaşırmıştım çünkü Poyraz ile Begüm, Demir ile de Eylem yan yanaydı. Serhat'da o sırada bana yanaştı ve polislerin tam olarak göz hizasına geldi. Polisler hakkınızda ihbar var diyince, Eylem ve Begüm sırayla;

"Biz evliyiz memur Bey"
"Ne ihbarı kim bizi ihbar eder ki?"
Vb.

Diyorlardı. Bu benim oldukça sinirimi bozmuştu.
Dışarı çıktım ve "Ben evli değilim, beni kaçırdılar!!" Dedim. Eylem ve Begüm ağızları açık bana bakıyorlardı. Ben hayatımı pislik etmek istemiyordum. Polisler beni aldılar ve sorguya çekmek üzere arabaya bindirmişlerdi. Peki neden onları almadılar?

Karakola geldiğimizde orada annem vardı ve oturuyordu, beni görünce gayet rahat bir tavırla ayağı kalktı. Endişelenir sanmıştım!.
Yanıma geldi ve bana sarıldı:
-Kızım neredeydin, arkadaşlarınla bir yere gittin zannettim!

-Kaçırıldım!!

Kaşlarını kaldırdı ve sustu. Ne kadar değişik bir annem var, o anca kardeşime iyi davranırdı. Zaten annem kardeşimle kafayı bozdu..
Sorgu bittikten sonra eve gittim, artık bu tüm yaşadığım olaylar nolmal gibi geliyordu. Ne saçma!

Kardeşim beni gördüğünde koşarak sarıldı, bana düşkündü zaten.

Kardeşim beni gördüğünde koşarak sarıldı, bana düşkündü zaten

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


(Küçüklüğümüz)

Kardeşimin adı Dilek, benden 5 yaş küçük..

Şuan herşeyi unutmuştum sadece aklımda Begüm'ü kurtarmak vardı, Eylem'i kurtarmayacaktım o ne hali varsa görsün!!
Biraz uyudum ve güzel bir rüyaya daldım:

"Rüyamda Serhat aslında beni seviyordu."

Ona çok aşıktım bu yüzden vazgeçemiyordum, yarın onları kurtaracaktım ve ona veda edicektim...

ĂŞK-Î  MAFYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin