Een paar maanden later vroeg mijn mentor me of ik misschien mee zou willen doen met een trainingsdag van Het vergeten kind. Ik dacht er even over na en realiseerde me dat ik toch niks te verliezen had. ( Ik wist toen niet dat ik tot op de dag van vandaag met zo veel plezier betrokken zou blijven bij het vergeten kind.) Toen ik op die dag was, heb ik gesproken met een aantal mensen. Uiteindelijk ging een van die gesprekken over mijn hobby's. Het kwam er op neer dat ik heel erg van zingen houd, maar geen geld heb voor lessen. De persoon waar ik mee aan het praten was, vertelde mij dat ze misschien wel iets kon regelen en ging aan de slag. Aan het eind van de dag kwam ze terug met iemand die me allemaal vragen ging stellen over zangles. Aan het einde van het gesprek vertelde ze mij dat ze ging proberen om via het Jeugd Cultuur fonds het geld te regelen om voor mijn zanglessen te betalen.
YOU ARE READING
I'm (not) in control (of my life)
Short StorySamenvatting van mijn leven tot nu toe..