17.17

9.1K 362 204
                                    

Nasıl başlayacağım hakkında en ufak bir fikrim yok aq yağğ! Bölümü yayınlafıktan sonra yarışa gittim ve ancak 4 gün sonra yazmaya başlayabiliyorum.

Hadi Bismillah.

Multimedia - Ezgi - ağlamamaya çalışırken -

Bölüm şarkısı - Selena Gomez / Marshmello - Wolves

Bölüm Espirisi - Gece gece aklıma gelmedi. Sorryğ

"Ezgi... Seni seviyorum."

Kaşlarım şaşkınlıkla kalkarken gözlerimi de açmaya zorladım.

Mertten başka bir ses daha çıkmazken gözlerimi zorlukla açtım ve ellerimle gözlerimi hızlıca ovaladım.

"Ne? Ne!? Bi- bir dakika. Brn buna hazır değilim. Ta- tamam senden etkileniyor olabilirim ama hoşt! Yavaş! Hem sen Pelin ile çıkıyorsun. Çıkmayı geçtim onu sevmiyor muydun? Bak ben bu şartlar altında sana aşık olamam. Tamam yakışıklısın, akıllısın tam bir anamın damat profilisin ama ilk birbirimize aşık olmamız gerekiyor. Belki bir iki kere öpüşmüş olabiliriz ama onlar anlıktı. Sende dedin hata diye. Bir anlık birşeydiler. Belki dudaklarının çoksel bir tadı olabilir ama olmaz. Sevmekle olmaz. Aşık ol-" cümlemi tamamlayamadan dudaklarımın üstüne baskı uygulanmasıyla gözlerim şok olmuşcasına açıldı.

Mert sustuğumun kanatine varınca dudaklarımın üstünden nerdeyse yüzümü kaplayan elini çekip arabayı durdurmuş olmasının rahatlığıyla bana döndü ve gözlerini kısıp, çarpık gülüşüyle başını yana yatırarak bana bakmaya başladı.

"Ta- tamam bakma öyle. Etkilenme değil. Hoşlantı. Ama dediğim gibi ilk aşık olmak la-"

"Ezgi?" dudaklarımı birbirine bastırdım. "Susar mısın?" başımı hızla onaylarcasına salladım.

"E- efendim?" gözlerini kısıp biraz daha bana yaklaşmaya başladı. Gözlerim kendini zorlarcasına büyürken ne yapacağını merak ederek onu izlemeye devam ettim.

Başını, kırmızı alarmın çalmasına yarayacak derecede yaklaştırdı ve dudağımın kenarı ile çenemin arasındaki yere dudaklarını koydu. Öpmüyordu, çekilmiyordu, konuşmuyordu.

Alıp verdiğimiz nefesler birbirine karışıyordu.

Kalbim zorlanıyordu.

Ne ara cama yapılmıştım bilmiyorum ama başımı cama bastırmaktan başım ağrımaya ve acımaya başladı.

"Sen?" o kadar uyuşuk bir şekilde konuşuyordu ki sesi insanı uyuşturacak derecedeydi. Sıcaktı.

"B- ben?" dudaklarını hala ordan çekmiyordu. Gözlerimi kapatmamak için büyük bir zorluk veriyordum ve aptalca bir şey yapmamak için zorlanıyordum.

"Benden?"

Hayır hayır. Elini cama yaslama. Olmaz. Kaçmaklık alnım yok.

Mert dudakları aksine elini seri şekilde başımın yanına cama yasladı. Aramızdaki mesafe bozulmamıştı fakat her konuştuğunda dudakları tenime vuruyor ve titrememe sebep oluyordu.

'İyi yanından düşün. Özel günlerinde değilsin. Bir de olsan burdan sağ sağlim çıkamazdın.'

ERKEK LİSESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin