Kahit na anong mangyari, Ikaw parin ;) (KNPKAK Book Two)

CHAPTER 21 (I Love You, Goodbye.. [Part Three])

Thalia's POV

"Please doc!!! Iligtas niyo siya!!!" *sobs* Umiiyak ko na sabi habang tinatakbo namin sa Operating Room si travis..

Ayoko na.. Ayoko na maulit yung dati na nag 50/50 siya at dahil na naman sakin <//3

"Sorry miss, pero hanggang dito nalang po kayo." Sabi naman ng isang nurse kaya naiwan na din ako dito sa labas ng operating room habang patuloy sa pag iyak.

Unti-unti na din naman akong napaluhod..

B-bakit kailangan mangyari ulit to? ..

B-bakit lagi nalang nililigtas ni travis yung buhay ko?

Puro pahamak nalang ba yung nadudulot ko sa buhay niya?

B-bat feeling ko, may gustong magpapatay sakin?

Sakin dapat yung bala na yun e.. Ako dapat yung ino-operahan at tinatanggalan ng bala sa ulo ngayon.. pero niligtas na naman ako ni travis. B-bakit kailangan mangayari na naman yung ganito? ..

T-tsaka anong meron sa dad niya?

Tinawagan ko naman agad si carl. "C-carl.." *sobs*

[Oh? Bat umiiyak ka na naman? Anong nangyari?]

"C-carl.. si travis.. Nabaril siya ng dahil sakin. Nandito kami sa ******* hospital. *sobs* Please carl.. For the last time pumunta ka.."

[Shit!!! Si trav!! Sigesige, pupunta agad ako dyan. Dyan ka lang and mag ingat ka, ha?] Call Ended.

Ayoko na din naman na mag-aalala si carl pero kailangan ko siya ngayon..

--

"Anong nangyari? Kamusta na si trav?" Napatayo naman agad ako ng marining yung boses ni carl tsaka tumakbo papalapit sakanya at yumakap.

"C-carl.. *sobs* Nabaril siya ng dahil sakin.."

"What do you mean? Niligtas ka niya ganun?"

"Oo.." *sniff* "Yung bala na yun.. dapat sakin yun e.. hindi sakanya." *sobs*

"Shh. Stop crying.. May awa ang Diyos lia. And kilala mo si trav, palaban yan."

Kahit papano naman e, gumaan yung loob ko sa sinabi ni carl tsaka kami naupo at hinintay na lumabas yung doctor.

"Doc!! Kamusta na po siya? Natanggal na po ba yung bala?" Kinakabahan ko naman tanong kaya naramdaman ko din yung paglaga ng mga kamay ni carl sa balikat ko para pakalmahin din ako. Pwede din kasi ako atakihin ng asthma pag ganitong sobrang bilis ng tibok ng puso ko at sobra sobrang iyak.

"Natanggal na namin yung bala sa ulo niya. But.." Napatigil naman yung doctor at parang naging malungkot yung mukha kaya kinabahan ako agad.

"B-but? A-a..ano po?"

"But, he's now in the stage of coma."

O__________O

Carl's POV

Shit.

H-h..hindi na ba matatapos tong problema na to? Kakagaling lang ni travis sa liver cancer tapos, coma pa ngayon?!

"H-h..hindi totoo yan.. Diba doc? Okay lang siya.. malakas siya e.." *sobs* Niyakap ko naman agad si thalia na mugtong-mugto na din yung mata kakaiyak.

"I'm sorry mam. But the least we can do is to be patient and have our faith in God and in him. Dala kasi ng bala na tumama sa ulo niya kaya siya nasa stage ng coma ngayon." Nakakainis lang kasi parang napakawala kong kwentang bestfriend. Di ko man lang maprotektahan si lia. And si trav, mas lalo niya lang napapatunayan sakin ngayon kung gaano niya kamahal si lia. He's even willing to sacrifice his own life for her. K-kaya, mali nga siguro yung desisyon ko na paglayuin sila cause they deserve each other.