IN BETWEEN (Codename R.O.S.E Series)

CHAPTER 2 : Former occupation

“Excuse me, Director Won. Everything is ready.”

“Thank you. Please, lead me the way.” Aniya matapos buksan ang pinto ng kanyang hotel suite na isa din sa iniregalo sa kanya ng mga Zerna. This is one of the largest and most prestigious hotels na alam niya. The finest hotel in Manila. Zerna's way of giving gifts is way too fancy and entertaining. Well, maliban sa parteng mahihinang babae na regalo rin ng mga ito. While the Yu's are quite uptight. Pero pasasaan ba't he'll make sure that tonight will be a success at paniguradong masasarado niya ang deal.

At bukas na bukas din ay makakauwi na siya ng Cebu kung saan naroon naka-base ang JAEWON T.R.C. He could hardly wait na matapos na ang negosasyong ito and leave here and get on the hunt.

Agad na siyang sumunod sa lalaki na alam niyang isa sa tauhan ng mga Zerna patungo sa pagdarausan ng kanilang pribadong pulong.

*****

JAEWON T.R.C BASE
(CEBU PHILIPPINES)

NO SCREAM. Not another alert.

She rolled the last men's body sa mas masukal na talahiban. Iyon na ang huli sa mga tracker na kanyang natugis.

She paused a moment to get her bearings and went on her next plan.

Kinuha niya ang patalim at baril na pagmamay-ari nito maging ang iilang granada. She needs to keep clean na walang kahit anong bagay o ebidensya ang makakapagturo sa kanya. Kaya naman armas ng mga ito ang gagamitin niya. Pero hangga't maaari ay gusto niyang tahimik na pasukin ang lugar na iyon. Executing her plan is quite simple and easy. All she has to do is move discreetly yet fast enough to met her time span.

Now kept going. Back on the trail.

Don't stop. Move faster.

More of Won's men are on that building.

But beyond that is the key to the answers you've long been searching.

Now move. Clear the way.

Be silent. Clear your way.

Isang oras na lamang ang natitira sa kanya. At dapat sapat na ang oras na iyon hanggang sa makaalis siya sa lugar na ito matapos makuha ang kanyang pakay.

*****

PANIC SURGED THROUGH Troy nang hindi ma-contact ang kahit isa sa mga trackers na ipinadala niya.

He was pacing back and forth at unti-unti naring namumuo sa kanyang noo ang iilang butil ng pawis dahil sa kaba sa magiging galit ng Director.

Director Won was known-- a devil himself. Once you are in this hell of a place-- you can never go out-- alive. That motto was also applied maging sa kanila na kinasasakupan nito. Lalo pa ang mga may direktang koneksyon ng proyektong tinawag na The NanoM1 na kinabilangan niya.

Walang nakalalabas ng buhay sa oras na tumiwalag ka sa grupo. Isang organisasyong pinamu-munoan mismo ng kanilang Director.

Isang malakas na pagsabog ang gumulantang sa kanyang pag-iisip. Marahas niyang ibinaling ang paningin sa labas ng gusali and into the woods.

At the farthest end of the woods.

His gaze darted at the thick white smoke curling up in the air and a wild fire enveloping the darkness. Mabilis na agad na kumalat ang apoy sa kabila ng ulan.

Sa laki ng apoy ay hindi na ito halos maampat ng ngayo'y nanghihina nang patak ng ulan.

“Shit!” Malakas niyang mura.