emptiness [sasusaku]

c | father and mother

20.09.2016  18:47

::

gözlerimi açıyorum. ilk gördüğüm şey, beyaz duvarlar.

zorlukla açtığım gözlerimi kırpıştırdığımda, önüme biri eğiliyor.

orta yaşlarında bir kadın. sarı saçları üçgen şeklinde alnına düşüyor. yeşil gözleri kızarmış, günlerce ağlamış gibi.

"sakura!" diye bağırıyor. "kizashi, sakura gözlerini açtı!"

biri daha eğiliyor önüme doğru. bu sefer bir adam. pembe, çok değişik saçları var. yorgun görünen mavi gözleri, beni görünce aydınlanıyor.

"şükürler olsun!" diye bağırıyor kadın ağlamaya başlarken. "hemen tsunade'ye haber vermeliyiz!"

ne dediklerini anlamıyorum ama varlıkları, içimdeki boşluğu biraz olsun kapatıyor. bakışlarındaki sıcaklığı hissedebiliyorum.

ağzımı açabildiğimde soruyorum. "siz kimsiniz?"

kadın başını eğiyor. ağlaması hızlanıyor. hıçkırıkları, içimi delip geçiyor, sol yanımı. pembe saçlı adam, kadına sarılıyor.

"biz..." diyor adam yutkunarak, bakışlarındaki hüzün, acıyan canımı daha fazla acıtıyor. "senin annen ve babanız, sakura."