Wishing, Alois |√

[SPECIAL CHAPTER 3]

~

"Xy.. Pasubo naman kahit konti oh.. Nagugutom na'ko. Hm?" pagpapawa pa niya. ng nasa loob na kami ng sasakyan niya.Tss. As if pagbibigyan kita. Luh. Ginalit mo'ko bahala ka diyan."

Tinarayan ko nga lang siya. "Bakit? Sino bang nagsabi sa'yong di ka muna kakain bago mo'ko sunduin? Kasalanan mo 'yan, loko! Tss." kasabay 'nun ang pagkagat ko sa sandwich na naagaw ko sa kanya. Bahala siyang magutom. Hmp!

And hurray. Natapos rin ang pagpapasungot niya sa'kin. That only silence invade us already. But not until narinig ko ang pagbuntong-hininga niya.

"Tss. I should be the one to get angry. Pero ikaw pa'tong galit."intrada nga niya pagkatapos.

Buti at kakatapos ko lang ring maubos ang nakain, saka ako bumaling sa kanya. "Yes. I should be the one getting angry with you. You know why?" napabaling naman siya sa'kin. At least he know na may idadagdag pa'ko.

Buti at nasa kalagitnaan kami ng stoplight kaya matitignan niya ko ng maiigi. Tila ba sinasagot rin niya ako ng bakit.

"Why Mose? Because your rants was all useless." USE. LESS. I hope you already understand. Para mo kasing pinamumukha na wala kang tiwala sa'kin. Hindi ba?"

I noticed him stilled after. Kasabay sana 'nun ang pagsasalita sana niya. Buti at napansin ko ang pag green ng traffic light kaya nagawan ko rin ng excuse ang sarili kong huwag munang pakinggan ang mga dahilan niya.

"Drive." then he saw what I mean. Kaya wala narin siyang nagawa kundi sundin ako. And we became silent again. Tila ba nararamdaman niya rin ang nararamdaman ko.

Hangang sa naihatid narin niya ko sa pinagtatrabahuan ko. "Salamat sa paghatid. Pasalamat siya at may natitira pa'kong bait.

Lalabas na nga sana ako kung di lamang siya nagsalita.

"Sorry.." and finally. Ang hinihintay kong salita na gustong marinig sa kanya ay naibigay niya narin.

Napabuntong-hininga nalang ako bago siya nabalingan. And their I saw his sincere look. And their I give in also. Kung di ko lang talaga mahal ang loko. Ewan ko nalang talaga.

Fine Moses. Pagbibigyan kita for the last time. LAST TIME Mose. Sana huli na talaga 'tong pag-aaway natin.

"Do you really wanna know the truth?" tanging nabanggit ko lamang matapos ng napakahabang sinabi ng nasa isip ko.

"Can I?" sagot niya pa.

"Then come with me tomorrow. Kasama si MARION." Inemphasize ko pa ang pagkasabi ko sa pangalan ni Marion, saka ako tuluyang lumabas ng kotse niya.

~

- Don't drive me home later. I can manage myself for now. Galit parin ako sayo.-

Text ko nga sa kanya ng maalalang di ko pala iyon nasabi kanina. Di naman ako naghintay ng matagal para mabasa ang sagot niya dahil agaran naman siyang nagreply.

- I understand. Just take care, okay..-

That's what he said. Na sinagot ko lang rin ng.. -okay-

~

The next day. Maagang nakarating sa bahay si Moses. Nagtaka pa nga si mama sa kaseryosohan naming dalawa. Malayo sa maingay na bangayan.

"''San tayo Xy?" agaran ng tanong ni Mose pagkasakay na pagkasakay namin sa kotse niya. So I gladly gave him the place.

Pagkapasok naman namin sa lugar, ay nandoon na si Marion at naghihintay.