Wishing, Alois |√

47th Blossom

"Ms. Lian?"

Batid niya ang pagtataka as she heard for the first time, those voices she merely expected on her precious sanctuary.

But when her second thoughts reminded of Maldives, she knew all the way kung ano man ang sadya ng tumawag sa kanya. And so she decided to look on their side, at di nga siya nagkamali sa nakita.

"Seriously speaking, I don't have any idea na pati pala sa leisure time ko ay habol-habol parin kayo. Buti napilitan niyo si Maldives." ngumiti pa siya ng sabihin 'yun.

Mukha namang natablan ng hiya ang dalawa ng maipaalala ni Lian ang ginawa nilang pamimilit sa secretarya nga nito. Kaya napayuko na lamang sila dahil dito.

Ilang segundong katahimikan ang nangyari bago pa man nagdesisyon na si Lian na tapusin ito.

May kinuha pa ito sa inupuang bench at pinakita sa kanila. Laking gulat nga nila ng mapagtanto ang nakalagda dito.

"W-wishing, A-alois? H-how?" di makapaniwalang tugon ni Max na kinibit-balikat lamang ng may-ari.

T-teka? If this was already published, how come di siya naipalabas sa iba't-ibang bookstore? Impossible namang di natin 'toh malalaman Max, that's too impossible!"

Usal ni Moses na ikinailing at ikinangisi na lamang ng kanilang sadya. Kaya naman napabaling agad ang atensyon niya dito, waring nakitaan ng sarkasmo.

"Obviously Mister, 'cause I chose not to." tugon pa nito sa kanya.

Right then, natahimik na lamang sila ng maintindihan ito. Para bang may hinihintay pang dahilan, at di nga sila nagkamali ng magsalita ito ulit.

"It's not even a limited edition, but I tend to get 3 copies of it. Including that one." saad pa nito.

"So may pinagbigyan ka sa 2 copies?" tanong ni Max.

Prente itong umiling, bagkus ay ngumiti lamang. "Their's still on mine." sagot nito.

Para namang nagka-ideya si Max ng banggitin iyon ng kausap. Sinulyapan pa niya ang bestfriend, waring humihingi ng pagsang-ayon.

Nang makita itong umiling ay alam na niyang wala na din itong magawa sa pinaplano niya, kaya't agaran na nga niyang ginawa ang gusto niya.

"U-uhm. Ms. Lian. I know it's a bit a demand, but can we actually have your 1 copy?" usal pa niya na parang nahiya pa kaya't napahimas na lamang sa sariling batok.

And so, nakitaan na nila ng kapilyuhan ang isang Lianna Marie na pawang ngumiti lamang at napailing.

"You really do optimistic when it comes to my story that much?" saad pa nito na ikinayuko bahagya na lamang ni Max.

Pati si Moses ay nakitaan narin ng simpatya sa kaibigan. Kaya naman napabuntong-hininga na si Lian at pawaring binabaling ang tingin sa ibang direksyon.

"You know what? To tell you frankly. I actually don't expect na may makakaalam pa sa bagay na'to. Ako naman din kasi ang taong too much sensitive when it comes to my works. Kaya't hindi ko basta-basta pinaghihintulutan ang nagkakainteres dito."

"But seeing you two struggling for my approval, I really do thought that you really both committed into this. So fine, I'll give you a chance. Now, happy?"

Pawang nabuhayan nga ang dalawa ng marinig ang inaasam sa mismong gumawa. Lalo na si Max na siyang may pasimuno.

Kaya't di na niya napigilan ang sarili at napaakap na dito saka pasalamat ng pasalamat. Ang higpit pa ng yakap niya, dahilan para pigil-hiningang bumitaw si Lian.

"Hindi obvious na overwhelmed ka talaga, ha?.." birong tanong pa niya dito.

"S-sorry po. Hehe. Thankful lang po talaga na pinagbigyan niyo kami. Thank you so much po." di na naiwasan ni Max na ipagsiklop ang magkabilang kamay dahil sa kaligayahan.

Napangiting-iling na lamang si Lian sa kanya. "Alam niyo, baka gutom lang 'yan. I'm sure di pa kayo nakapag-agahan ng pumunta dito. So tayo na at kumain na muna, May malapit naman na resto dito."

Di na nga sila nakapalag ng tinapik at inakbayan na sila nito, saka ginaya na sa sinasabing resto.

~

"Now. Let me ask you again.." panimulang usal ni Lian matapos silang umorder at hinihintay na lamang ang pagserve sa kanilang pagkain.

Pinagsiklop pa nito ang mga magkabilang kamay sa mesa. A nuance na kahit  sinong makakakilala sa kanya ay nakakabisado na.

Napaayos pa nga ng upo ang dalawa sa agarang galaw niyang iyon na para bang isang hudyat ng awtoridad. Tahimik na hinihintay ang sasabihin niya.

"Why my story?" prenteng tanong nito na siguradong masasagot ng utak ni Max, pero di niya mabatid kung ba't kay hirap na atang sagutin ito kung ang kaharap na ay ang may-ari.

"I am so sure that I know the answer.."  pagkumbinsi pang sagot ng kanyang utak. Pero di parin niya alam kung ba't nahihirapan siyang sagutin ito ngayon. Not until nagsalita na lamang ulit si Lian.

"I don't know kung ba't gustong-gusto niyo ang gawa ko. Except for the fact that it has a mysterious history to tell na sa tingin ko ay dahilan ng pagka-interes niyo. I don't have any reason at all." napasandal pa ito sa inuupuan.

"Kaya kung gusto niyong di magbago ang desisyon ko. Ngayon palang, gusto ko ng malaman ang dahilan. So now. Why my story?" pagtatapos nito na si Moses ng sumalo.

"Is it acceptable if we say that it's all because of curiousity?" diretsong sagot lamang nito.

"So it's all because of curiousity.. only curiousity. I see." patando-tando pa nitong pabalik-sagot. Waring may pinapahiwatig na kahulugan, kaya't may dagdag salita si Moses ng mapansin ito.

"At first, yes. We only tend to get curious. But as we heard every sentiments of yours in that tape, we unexpectedly learned about your silent longings."

"A longing whose seeking for help. For reason. For sympathy. Which made my bestfriend here to chose to change our almost done documentary into anew. And so here we are unfortunately, chasing for our deadline. Ngayon po.. Enough reason na po ba iyon sa inyo?"

Pagtatapos ni Moses na ikinatigil ni Lian. She's speechless, she admitted. Tama nga itong naramdaman niya iyon noon. "He hit me their." sabi pa niya sa sarili.

Nawala lamang siguro ang pansamantalang tensyong iyon ng naihain na sa kanilang hapag ang inorder nila. And so she diverted the topic quickly. Laking pasalamat na nga niya.

"Ooh. Finally! Nandito na pala ang pagkain natin. I think we better eat first. Gutom narin talaga ang mga alaga ko sa tiyan." sinabayan pa niya ito ng mumunting tawa na para bang walang nangyari.

Ginaya pa nga niya ang dalawa na kumain narin. Though Max in the other hand na nagulat man sa di inaasahang sagot ng kaibigan at pagbabago ng galaw ni Lian. Di narin pumalag at sumasabay na lang din sa agos ng lahat.

Kaya't tahimik na silang kumain matapos nun. Even Moses na siyang lakas loob na nakipagdebate ay huminto nalang rin muna at taimtim na kumain.