Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum

8.bölüm

Ve bir ilki daha gerçekleştirmiştim: Doruk'la uyumak.

Etrafında bir sürü kız olmasına rağmen o benimle uyumayı seçmişti.

Kıskanın biçızlaaaar diye bağırmak istesemde yapmadım. Doruk'un yanında kendimi rezil etmeme hiç gerek yoktu.

Düşüncelerimi bir kenara atıp, kendimi Doruk'un kollarında uykuya bıraktım.

*****

Sabah uyandığımda Doruk yoktu. Gece benimle birlikte uyumuştu ve daha ben uyanmadan gitmişti. Kendimi kullanılmış tuvalet kağıdı gibi hissediyordum.

Tamam, tabiki de öyle hissetmiyordum. Hatta erken gitmesi daha iyi olmuştu. Annemgilin onu görmesini istemem doğrusu. Hele ki birbirimize sarılmış uyurken asla.

Henüz Doruk'un döndüğünden bile haberleri yokken böyle bir şok onlara fazla gelebilir.

Üstümü değiştirmeden mutfağa girdiğimde Nermin teyzenin -kendisi bizim yardımcımız oluyor- kahvaltı hazırladığını gördüm.

"Yardım ister misin bakalım?"

"Gerek yok canım. Nerdeyse hazır zaten."

"Yinede yardım edebilirim."

"Sen gidip hazırlan.Ben kahvaltıyı hazırlarım."

"Peki, teklif var ısrar yok."

Mutfaktan çıkıp odama gittim. Formamı giyip saçımı yaptım. Artık hazırdım.

Tekrar mutfağa gittiğimde annemin ve babamında hazır olduğunu gördüm.

"Bensiz kahvaltı ha?"

"Sensiz olur mu hiç?"

Babamın söylediğine karşılık gülümsedim ve kahvaltımı yapmaya başladım.

Kahvaltım bittiğinde masadan kalktım.

"Size afiyet olsun. Ben çıkıyorum."

"Beni bekle. Bugün sen okula ben bırakırım."

"Buna hiç gerek yok baba."

"İtiraz istemiyorum."

"Ama baba-"

"Beni duydun Günce."

Off ne yapacağım ben şimdi? Ya beni okula bıraktığında Doruk'u görürse? Tekrar aynı sorunları yaşamak istemiyorum.

İstemedende olsa arabaya bindiğimde hemen ardımdan babamda arabaya bindi ve çalıştırdı.

Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye karar verdim. Yoksa bu yol başka türlü çekilmezdi.

Ne dinlesem ki acaba? Biraz şarkılara bakındıktan sonra Rihanna- what now dinlemeye karar verdim.

Çok geçmeden babam kulaklığımı çıkarmamı işaret etti.

En sevmediğim şeylerden biri müzik dinlerken rahatsız edilmetir.

Kulaklığı çıkardıktan sonra soru sorar gibi baktım babama.

Fazla bekletmeden lafa girdi.

"Bugünlerde biraz tuhaf davranıyorsun Günce."

"Nasıl yani tuhaf?"

"Eskiye göre daha mutlusun sanki.Bunun sebebini ögrenmek isterim."

Sebebi Doruk desem ne yaparsın acaba baba?

"Şey..bi sebep yok. Her zaman ki halim."

"Her zaman ki değil Günce. İki yıldır zor zamanlar geçirdiğini biliyorum tatlım. Sürekli yaşadığın ağlama krizleri, depresif tavırların, etrafında kimseyi istememen ve bunun gibi şeyler. Ama artık öyle olmadığını farkettim."

"Eskisi gibi olmamam kötü bir şey mi?"

"Hayır tabiki. Aksine çok iyi. Sadece seni böyle mutlu edenin kim olduğunu merak ediyorum. Aslında annende merak ediyor."

Siz hangi ara bu kadar meraklı oldunuz acaba?

"Sevgilin mi var Günce?"

WTF? Sevgili mi? Benim mi?

Of baba neden seninle bu konuları konuşuyorum ki? Hem varsa var sanane yani. Sonuçta benim sevgilim. Şurda doyasıya aşk yaşamama bile izin vermiyosunuz ya. Sonra sizin yüzünüzden sevgilime zaman ayıramayacağım. Ayrılacak benden.Sonra bende tekrar eski hali-

Bir dakika ya. Yine ne saçmalıyorum ben? Sevgilim varmış gibi triplere girdim. Normale dön Günce.

"Hayır baba. Sevgilim falan yok."

"Belki hoşlandığın birileri falan vardır."

Hoşlandığım biri yok babacığım. Sadece aşık olduğum biri var. Kim mi? Ah tanırsın belki.Doruk.

"Yok baba."

"Emin misin?"

"Evet eminim."

"Pekala."

Daha fazla konuyu uzatmadı ve yola odaklandı. Çok geçmeden okula geldik. Arabayı durdurduğunda babamı öptüm ve arabadan iniyordum ki duymak istemediğim o cümleyi söyledi.

"Müdürünüze bir merhaba diyelim bakalım."

"Neden? Bir şey mi oldu?"

"Sadece bir aksaklık olup olmadığını soracaktım."

"Her şey yolunda baba."

Git artık git. Doruk'u görmeni istemiyorum.

"Neden telaşlandın bu kadar?"

"B-ben mi? Telaşlanmadım."

Cevap verecekken telefonu çaldı. O telefonla konuşurken bende babamın okula girmesini nasıl engelleyeceğimi düşünüyordum.

Telefonu kapattıktan sonra bana bakıp "Toplantı varmış. Gitmem gerekiyor. Müdürünlede başka zaman konuşurum artık."

"Tamam baba. Görüşürüz."

"İyi dersler."

Arabayı çalıştırıp gittiğinde nefesimi dışarı verdim.

Neyseki atlatmıştım. Şimdilik.

Yazılılarım yarın bitiyor. Bu yüzden yeni bölümler artık daha sık gelecek.

Yorum sayısı azaldı. Bu yüzden sizden yorum bekliyorum. Şimdiden teşekkürler <3