ASKERİYE DOKTORU

TANITIM

Küçük kız dedesinin kucağında babasının aramasını bekliyordu. Babasını bilmiyordu sadece annesi, babaannesi ve dedesi hergün aynı saatte konuştuğu kişinin babası olduğunu söylüyorlardı. Küçük kız babasına çok kızgındı.Çünkü babası yanına hiç gelmiyordu. Sadece telefonla konuşuyorlardı. Aslında küçük kız dinliyor babası konuşuyordu. Küçük kızın dediği tek şey sadece ''ne zaman geleceksin?'' oluyordu. Bilmiyordu bu sözün bir ok olup babasının yüreyine saplandiğinı yüce dağların üzerine geldiğini bilmiyordu. Bilmiyordu babasının bir an önce askerliğinin bitmesini beklediğini. Bir an önce ailesine kavuşmak için izin kullanmadığını. Bilmiyordu babasının her gün belki bugün ''baba'' der sesini duyarım diye aradığını....
Küçük kız babasına bugün ''baba'' diyecekti ama bu sözün babasının duyduğu son söz olduğunu, kendisinin de babasıyla konuştuğu son telefon görüşmesi olduğunu ne küçük kız biliyordu ne de babası...

########

Araçtan indikten sonra karşımda duran karakola baktı. Çatısına kırmızı boya ile ''Çelik Tepe '' yazıyordu. İçinden ''işte geldim çelik tepe babamın yarım bıraktığı işi tamamlamaya geldim.'' Kendinden emin adımlarla nöbetçi askerin geçmesi için açtığı nizamiye kapısından geçti. Kendini bekleyen komutana çantasından çıkardığı belgeyi gösterdi. Bir yandan da komutanın yüz ifadesini izliyordu. Komutan belgeyi inceledikten sonra kendini tanıttı ''Asteymen Hakan Küçükarslan diyerek elini uzattı. Kızda ''Doktor Sude Arslan memnun oldum komutanım'' diyerek uzatılan eli sıktı...

#####