Seulgi's POV
Aalis na sana kami ni Jimin sa bahay ng dumating si tita, ang kapatid ni mama.
May binigay sya sa aking envelope binuksan ko naman ito at nandun na yung ticket ko papuntang korea. Sya na pala ang bumili ng ticket ko para daw makapahinga na ako. Ang flight ko daw ay 2 days na lang. So 2 araw na lang ako dito sa pinas?
Umalis na si tita pagkabigay sa akin ng ticket.
"Jimin aalis na ako, 2 days na lang ako dito sa pinas" ewan ko ba, pero naiiyak ako eh, bakit feeling ko... feeling ko m-mahal ko na sya. ano ba yan seulgi sinaktan ka na nya! paano mo pa ba nagawang mahalin sya ulit, sya nga di ka nya minahal.
"bukas, gagala tayo. kahit saan mo gusto" jimin please naman wag kang paasa.
"jimin may sasabihin ako, wag kang magugulat ha?" sabi ko sa kanya.
"sige ano yun?"
"ay wag na lang, bukas na lang. sige na umuwi ka na or pumasok ka ng afternoon classes" sabi ko sa kanya.
"wag na. gusto mo ba ng pagkain? bibili kita?" tanong nya sa akin.
"wag na jimin, umuwi ka na. chat na lang tayo ha?" sabi ko sa kanya at bumalik na sya sa sasakyan nya pero bumalik sya.
yinakap nya ako.
ano ba jimin 2 days pa ako, di pa ako aalis.
at yun, umalis na sya.
Seulgi, please, clarify mo na ang feelings mo? mahal mo na ba si jimin? diba linoko ka nya? bibigyan mo ba sya ng chance?
YOU ARE READING
chances
Short Story|book 2 of paasa| they both left you with different reasons and in different times. but one day they come back to you saying they love you and asking for another chance but the worst part is they came at the same time. will you give them both a chan...
