AS IF IT'S YOUR LAST

Same wierd Thoughts!

Note:

Sa bawat mababasa ninyo. Ito ay nakapaloob sa kathang isip lamang. Ito ay nag lalayun na magbigay sa inyo nang iba't-ibang emosyon habang nagbabasa. Ang bawat nakasulat na iyong mababasa ay hindi sinasadyang sa ano mang pangyayari. Kung may maling pagkakasulat sana ay kayo nalang umunawa.

Enjoy reading!!

It was a nice day. Katatapos lang namin kumain ni jugs dito sa may field.

Humiga ako saglit habang nagpapahinga at naghihintay narin nang susunod naming klase.

Ang sarap nang simoy nang hangin pagka ganitong araw walang problema at syempre walang isturbo.

Habang nagpapahing ako bigla nalang sumagi sa isip ko kahapon yung nangyari sa amin at nang bagong pinapantasya nang kababaihan dito sa lugar namin.

Naiinis talaga ako sa kanya subra. Sana nga hindi mag landas ang mga sarili namin ngayon kase pag nangyari yun baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na pagsalitaan siya nang hindi maganda.

"Pare..guess what kung sino ang mga kasama ko." Napatingin ako sa likod and it was jugs and wait...may mga kasama siya. And it was the person i recently don't want to see in this whole damn day.

"Hi Lowe.."ang bati sa akin ni Mich. Gaya nang palagi niyang ginagawa sa akin she kiss me.

Napatingin ako sa lalaki na kasama din niya.

"Hi pare Lowe nga pala."ang una kong pakilala sa kanya. Ako na ang nagpakilala sa aming dalawa dahil sa tingin ko kase parang wala siyang plano ma makipag usap sa akin.

"Tristan pare.."yun lang ang sabi niya.

"Alam ko nagkita na tayo dun sa--."

"Ah nga pala Mich may nakalimutan ako sabihin na maaga nga pala ang next subject natin with Mr. Lopez." Ang pag interrupt niya.

"Ah oo nga pala. So see you guys later. Bye babe." Ang paalam ni Mich.

Napatingin na lang ako sa lalaking iyon. What was that all about? May sinabi ba ako na ayaw niyang ipasabi. Ah now i know ayaw nga pala niyang may nakaka-alam sa kanya. Tch. What a freak!

......

Tristanp.o.v

Yung lalaki sa school at net shop. Bakit nga ba palagi ko siya nakaka encounter?

May something ako hindi maipaliwang sa kanya. Hindi ko alam kung bakit pero wierd. Kung makatingin siya sa akin parang may tumutusok dito sa dibdib ko. Nawewerduhan na ako. At pag iniiwasan ko siya nang tingin naman. Parang gusto ko ulit tumingin sa kanya.

Nagugulohan na talaga ako sa sarili ko. Ewan ko b. Baka nga siguro nanini bago lang ako sa kung ano ang nasa paligid ko ngayon. Baka nga na ho-homesick lang ako sa dati kung buhay sa syudad.

Happy naman ako nang dumating ako dito is hindi naman ako nahirapan mag adjust lalo na sa school. Salamat at may tumolong rin sa akin dito si Mich sa kabila nang ugali ko. Akala ko walang tutulong sa akin dito kase nga ayaw ko na may pumapansin sa akin. But whem Mich approach me i feel like she is nice naman. Pakiramdam ko kase wala naman siyang interes sa akin. Nalaman ko din sa kanya na may Bf na siya at gusto lang niya na tulongan ako. Sense im new here daw. She is kind and funny. At yun ang nagustohan ko sa kanya.

Feeling ko unti-unti may nagbago sa akin.

Una ko palang dito sa school is ayaw ko may sumusunod sa akin. Yung iba na parating nakatingin sa mga galaw ko buti naman at na sasanayan ko na ang sarili ko sa mga ganung pangyayari. You naman na i don't want like everyone against me. Ayaw ko na pinapaki-alaman ako.

"Tristan...."

Lumingon ako sa tumawag sa akin. Ang half brother ko pala. Ano ba ang kailangan nito at may hawak pa siya na diko naman alam kung ano ito.

"Bakit?"ang wala kong ganang tugon sa kanya.

"May binili ako para sayo?"ang sabi niya.

"Ilagay mo nalang diyan at umalis kana."ang sabi ko.

Umalis na nga siya nang sinabi ko sa kanya na umalis na dahil hindi ko naman siya kakausapin. Alam naman kase niya na hindi kame okey na dalawa. Alam ko naman na nagbabait-baitan lang siya sa akin dahil ito kay papa. Alam ko rin naman na pakitang-tao lang niya lahat ito sa akin para kase mapaniwala niya si papa na hindi niya sinuway ang mga bilin nito na alagaan ako at pakisamahan. Kung alam lang nila na pinakikisamahan ko lang din naman sila. Dahil alam ko na pagsinunuod ko ang sinabi nila. At pag nakapag tapos ako nang pag-aaral magiging malaya na ako. Wala nang mga isturbo sa buhay ko. Iiwanan ko na sila pag nangyari iyon. Ano pat mananatili parin ako sa kanila. Si mama lang naman ang mahal ko at nagmamahal sa akin. Kubg buhay lang sana si mama hindi ganito ang magiging buhay ko ang makulong sa hindi ko gusto.