Thirty-five

709 28 1
                                    

De volgende dag word ik wakker naast Shawn. Ik trek snel mijn chill kleding aan dat ik normaal na werk aan trek. Ik loop naar beneden en maak (as usual) ontbijt voor Shawn en mij. Ik zet dat van hem neer met een briefje dat ik eventjes ben wandelen en rond de middag thuis kom.

Terwijl ik aan het wandelen ben, kom ik Caleb tegen. "Cal!" Roep ik naar de overkant van de weg. Hij kijkt eventjes of er verkeer komt en loopt dan naar mij toe. Ik doe één oortje uit en geef hem een knuffel. "Hoe is het?"
Caleb en ik hebben een half uur lang zitten praten met elkaar. "En Cam?" Caleb haalt zijn schouders op. "Beter, hij wilt je nog een keer zien." Ik knik en glimlach. "Zeg maar dat ik morgen kom, heb een dagje vrij van college." Caleb knikt, ik geef hem een knuffel en we zeggen elkaar gedag. Ik loop weer terug naar huis en zie een onbekende auto voor de deur staan. Ik loop naar binnen en hoor stemmen vanaf de keuken komen. Als ik naar binnenloop staat daar een onbekende man. "Uhm, hi?" Ik loop op hem af. "Mads- Madison." Zeg ik. "Ah, jij bent dus Madison. Ik ben Manuel, maar noem me maar Manny." Zegt hij glimlachend. Als hij lacht, heeft hij iets weg van Shawn. En dan valt het kwartje. Ik kijk naar Shawn en dan naar Manny. Het kan niet anders dan dat dit zijn vader is. "Bent U de.." Hij knikt lachend. "Haha ja, goed gezien." Ik kijk naar Shawn en die lacht ongemakkelijk. "Shawn heeft veel over je verteld als hij langskwam." Ik haal één wenkbrauw omhoog. "Oh, en wat dan?" Zeg ik nu lachend naar Shawn. Zijn wangen worden rood en hij kijkt naar beneden. "Gewoon, dat hij je miste toen je wegwas en hij je wou zoeken maar niet wist waar hij moest beginnen." Ik kijk nu naar Shawn, hij kijkt nog steeds naar zijn voeten. Ik glimlach in mezelf. "Ik kan U vertellen dat ik blij ben terug te zijn." Zeg ik nu glimlachend. We horen een deur van boven dichtgaan en een vrouw met een meisje lopen naar beneden. "Ben jij Madison?" Vraagt de vrouw. Ik knik.
Ze loopt naar beneden en geeft mij een knuffel, niet eens een hand. "Karen, dit is mijn dochter en Shawns zusje Aaliyah." Ik schud beide hun handen en glimlach. "Leuk jullie eindelijk te ontmoeten."

Dit is het aller laatste hoofdstuk van Mr.Mendes, ik schrijf wel nog een epiloog. Xx

Mr.Mendes//DutchWhere stories live. Discover now