𝙢𝙖𝙧𝙧𝙞𝙚𝙙 𝙩𝙤 𝙟𝙚𝙤𝙣 𝙟𝙪𝙣𝙜𝙠𝙤𝙤𝙠 - completed [JEON JUNGKOOK]

Chapter 36: Revive

Niyakap naman ako ni Kuya. "Kaya ni Azi toh.. Dianne, please." bulong niya sa'kin na tila pinapalakas ang loob ko.

Tila wala na kong maramdaman kundi sakit sa mga oras na yun. It feels like I'm in a dark tunnel, that can never be found.

"He's not dead.. He's not." iyak ko hanggang sa unti unting nawalan ng malay.

--

Nagising ako dahil may humalik sa noo ko. Agad ko namang minulat ang mata ko at bumungad sakin si Jungkook na halos ilang pulgada lang ang layo ng mukha niya sakin.

Nanlaki naman ang mata niya sa gulat nang makitang gising na ko at tila nagsisisi na hinalikan niya pa ang noo ko.

Wait, bakit nakahiga ako? Si Azi nasan? Bat nakaconfine ako?

"Are you okay..?" bungad ni Jungkook sa'kin.

"Si Azi? Nasan siya? Nasan yung anak ko?"

"About that.."

Dali dali naman akong umupo nang ayos at balak ng tanggaling ang mga nakasabit sa kamay ko ngunit pinigilan naman agad ako ni Jungkook.

"Nasan nga yung anak ko?!" sigaw ko sakanya.

"He's fine! Okay? Just please rest.."

"Your Azi will be mad if you don't listen to me." dagdag nito.

Nanlaki naman ang mata ko sa simabi niya.

Azi is okay..?

"H-hes okay..?" nabuhayan kong tanong.

"Actually, i followed you. Then i saw you fainted in the waiting area. Tumakbo agad ako sayo pero sabi ni Kuya Gil mas unahin ko daw si Azi because he needs me." sambit niya na parang nagugulat sa sinabi ni Kuya.

"I don't know.. But when he said that Azi is not okay. I felt like I'm dying from pain. Ang sakit, Dianne."

"So immediately do everything to save him. So don't worry about the bills.. Ako na bahala. Magpahinga ka lang." sambit niya at nginitian ako.

Napangiti naman ako sa sinabi niya. I immediately pulled him closer, then i just saw myself kissing the father of my son in a hospital!

"Kiss me, Dianne."

"Are you out of your mind?!" sigaw ko.

But it was too late. He immediately grabbed my waist then sealed my lips with his lips.

Ang tanging nasa isip ko ay ang umalis at tumakbo palayo pero hindi ko magawa.

I just found myself kissing him back. I miss everything about us.

Alam kong mali pero pwede ba kahit ngayong araw pag bigyan ko yung sarili ko?

Nang matapos kami ay ngiti agad niya ang bumungad sa paningin ko. Habang ako ay halos lasing pa din sa nangyari.

Ginawa ko ba talaga yun?!

"You're all mine now. Kung aalis ka man uli, try harder." malokong sambit nito at pinitik ng mahina ang noo ko.

"Hinding hindi na kita papakawalan uli."

"WAAAAAA!!! MAMA, MOMMY IS KISSING A MAN!!"

Natigilan kaming dalawa at agad akong lumayo sakanya dahil sa sigaw na yun. Nanlaki ang mata ko nang makitang si Vien iyon atsaka tumakbo palabas.

"Vien!" sigaw ko.

"Tsk, tsk. Hahalikan mo na nga lang ako sa ospital pa talaga?" asar niya sa'kin.

"Shut up." inis kong sambit at nagpipigil ng ngiti.

Nagulat naman ako nang niyakap niya ako. "I miss you.." bulong niya at mas lalong hinigpitan ang yakap sa'kin.

"Miss ka ba?" natatawa kong sagot.

"Feel ko nga hindi mo ko namiss, hinalikan mo nga ko bigla e--"

"Shut the fuck up!!" inis na inis kong sambit.

"Okay okay hindi na, hindi na." bulong niya sakin at tumawa ng mahina. Bago hinimas ng marahan ang buhok ko.

"Can i request something..?" bulong niya.

Agad naman ako napalayo at tinagilid ang ulo. "Ano yun?"

"Alam kong hindi ako yung tatay ni Azi.. But please, let me be a father to him.. I want to help you so much.. I really do, Dianne."