•Impossible Love• [George S. G. Smith]

*~Bölüm 9~*

Bu bölümü kitabında beni George ile shipleyen justdkrn 'a ithaf ediyorum. 💚

Sabah olup da gözlerimi yatağımda açtığımda dün yaşadıklarımın hepsi bir rüya gibi gelmişti. Çocukların evine gidişim, George'un elimi tutuşu ve beni sevdiğini söyleyişi... Gözümden düşen yaşın elime damlamasıyla tekrar normale döndüm. Ve yatağımdan kalkıp lanet olası okula gitmek için hazırlanmaya başladım. Tam odadan çıkarken George'un eşofmanına gitti elim. Konuşmalarımızı anımsadım ve gözümden akan yaşların eşliğinde sarıldım ve kokusunu içime çektim. 😢 Kendimi çok büyük bir boşlukta hissediyordum; sanki bir anda her şeyimi kaybetmiş gibi, onsuz bir hiç gibi...

Servisin beyin delici korna sesiyle aşağı indim ve okulun yolunu tuttuk.

George'un Gözünden

Blake'in kahvaltıya çağıran sesiyle uyandım ve yatakta doğruldum. Sonra ayağa kalkmak için bir hamle yaptım fakat bastığım kıyafetle kayıp kendimi yerde bulmam bir olmuştu. Perdeler kapalıydı ve içeri güneş girmiyordu. Elimle uzanıp kıyafeti aldım ve gördüğüm karşısında şok oldum. Bu onun kıyafetiydi... Dün Rain'in üzerindeki kıyafet...

Onu dün ilk defa bu kıyafetle görmüştüm. Ve ilk görüşte aşka inanmayan ben onu görür görmez kendimi kaptırmıştım.

Tişörtüne sarılıp kokusunu içime çektim. Sonra onu kucaklıyıp revire götürüşümü anımsadım. 😊 Elindeki fotoğrafıma sımsıkı sarılmıştı. Bu kokuyu ilk o zaman almıştım; kollarımda yatarken...

Blake: (odanın kapısına yaslanmış ve kollarını önünde birleştirmişti)

- Salak salak neye gülüyorsun öyle?

Reece hemen atladı:

- Hani söylesen de biz de gülsek.

Blake:

- "Hee şimdi anlaşıldı. O, Rain'in değil mi? Sen de ne işi var?"

Dedi elimdeki tişörtü işaret ederken.

Ben:

- Bilmiyorum. Burda unutmuş olmalı. Ve onu şimdiden çok özledim.

Deyip kafamı tişörte gömdüm. Sonra Blake ve Reece gelip bana sarıldılar.

Reece:

- Küçük Georgie aşık mı olmuş 😃

Ben:

- Ya tamam dalga geçmeyin artık. O gidince sanki diğer yanım eksik kaldı. Kendimi çok kötü hissediyorum.

Blake:

- Haklısın ama şuan kahvaltı edip hemen evden çıkmamız gerek. Bay Lincoln'ün dersine geç kalmak istemezsiniz herhalde.

Reece ile aynı anda onayladık ve mutfağın yolunu tuttuk.

****************

Rain'in Gözünden

Okula vardığımızda servisten indim ve sınıfa doğru gitmeye başladım. Az sonra yanıma kankam newhopelou  geldi ve beni bu şekilde üzgün görünce:

- Aaa! Noldu sana böyle? Dün hayalindeki konsere giden sen değil miydin?

Ben:

- Ahh neler olduğunu bir bilsen... Bugün okuldan sonra bize gel her şeyi anlatayım. Şimdi anlatmaya başlarsam ağlarım ve yarım kalır zaten. Evde olursak daha iyi olur.