The Enigma of Erald

CHAPTER SEVEN: The Higher Castellan

"Come in!" sigaw ni Charlotte para marinig siya ng kung sinumang nasa labas.

Bumukas ang pinto at pumasok ang isang lalaking magulo ang ayos ng buhok at nakasuot ng salamin. Nakapamulsa pa siyang naglakad palapit sa kinauupuan ko.

What on earth was he doing here?

"Good afternoon," bati ni Clyde sa amin. Sa lahat ng pwedeng bumisita sa clubroom namin, bakit siya pa? Can I make a house rule that everyone is welcome inside except the guy named Clyde Cielo? "Are you discussing something? Should I just return later or tomorrow?"

Umiling si Charlotte sabay turo sa bakanteng upuan sa tabi ko. "Wala naman kaming pinag-uusapang importante. Please take a seat."

Tsk! Bakit sa tabi ko pa? Hindi ba alam ni Charlotte na sa liit ng clubroom namin, hindi pwedeng magtabi ang evil wizard at ang white knight? Hindi ba niya nararamdaman ang tensyon sa pagitan naming dalawa?

At anong ginagawa ng lalaking 'to rito? Naligaw ba siya ng room na pinasukan? He knew how to read so there's no way he could have mistaken this place for another.

Ako na sana ang maglalakas-loob na tanungin kung ano ang pakay niya rito ngunit naunahan niya ako.

"I wanna join the QED Club," he declared with his chin up.

Halos mahulog ako sa upuan. Tama ba ang narinig ko? Gusto niyang maging member namin? Isa ba 'yang joke? Pinagti-trip-an niya ba kami? I thought he wasn't interested in detective work? Tapos ngayon, punta-punta pa siya rito?

"I heard that you are still in need of members para ma-qualify kayo bilang club kaya napagdesisyon kong magpa-member," he added.

"Teka, teka, kung sasali ka sa club namin dahil naaawa kang baka ma-dissolve kami, puwede ka nang lumabas." My hand motioned to the door, showing him the way out. Ayaw ko ang kinakaawaan kaya nainsulto ako sakaling 'yon ang rason ng pagsali niya. "At saka sinabi mo sa 'kin kanina na hindi ka interesado sa mga ganitong bagay, 'di ba?"

Oo, desperado ako kanina na ma-recruit ang lalaking 'to. But after he answered "no" to my offer earlier, I already crossed him off the list of potential members. Wala nang bawian.

Muli niyang ipinagmayabang ang mapuputi niyang ngipin na kumikislap tuwing nasisikatan ng araw. "Hindi ako sasali dahil sa awa. I could have applied in any other club, but I have already made up my mind and decided to join this one. I hope you would consider my application."

"Approved!" sagot ni Charlotte, naka-thumbs up pa! Sana hindi niya ganyan kabilis ibigay ang kanyang "yes!" kapag may nanligaw o nag-propose sa kanya. "Kailangan mo lang fill-up-an ang application form and we can formally welcome you as a club member."

"Te-Teka! Hindi tayo pwedeng basta-basta tumanggap ng mga applicant!" I protested. "Dapat dumaan muna sila sa screening, 'di ba? That's our process! Kaya bakit kaagad approved ang lalaking 'to? Crush mo ba siya, ha?"

"As the club president, I am the only one who can approve or reject applications," she spoke in defense of her decision while jerking a thumb at herself. "At kung hindi pa natin tatanggapin itong si... what's your name? Clyde? Baka mabuwag na ang club natin next week. We don't want that scenario to happen, do we?"

The moment she played the "I-am-the-president" card, I knew that no words could change her mind. I just rolled my eyes. Wala akong nagawa kundi sumang-ayon. Ano bang "say" ko sa club na 'to? She's the president while I was just a member.

"Thank you!" Nagkamayan ang dalawang mahilig ngumiti at nagpalitan ng pagbati. Kung titingnan, bagay silang dalawa. Isang inosenteng prinsesa at isang nerdy na kabalyero.