SEDUCING 18:

Mulai dari awal
                                    

Nakita ko sa kumpol nang mga tao si Wynd na kasama si Ceejay. Im sure that they're here for me.

Wynd gave me a thumbs up. Si Ceejay naman ay bahagya lamang na tumango sakin. Pagkatapos ng pagrampa ko ay nagpakawala na ako ng hangin na kanina ko pa pinipigilan dahil sa kaba.

Ngayong tapos na ay aabangan ko na lang ang pagsasabi ng resulta para sa mga makakasama sa finals.

Nakikita ko ang ibang kandidata na naguusap sa likod. Siguro ay hindi sila nakakramdam ng kaba tukad ko dahil sa itsura nila ngayon. They're laughing and enjoying these competition. Samantalang ako, Sumali lamang dito para may mapatunayan.

Dumiretso ako sa puwesto kung saan ako inayusan kanina. Pagpasok ko sa loob ay agad akong napaatras ng makita kung sino sino ang nandoon.

It's Portia while sitting on the lap of someone. Noong una ay hindi ko makita ang mukha nang lalaki dahil sa nakaharang na katawan ni Portia, Pero nang lumingon siya sakin ay nakita ko na kung sino yon.

Its Dan. Damn. Just Damn!

Hindi na ako nagsayang ng oras. Ayokong magmukhang tanga sa harapan nilang dalawa. I gave them my coldest stare and leave the room.

Binilisan ko ang mga hakbang ko. Ayokong maramdaman ang presensya nila kahit saan kasi lalo lamang bumabaon ang sakit sa dibdib ko.

Himalang walang lumalabas na luha sa mga mata ko. Im getting numb on pain and i think im getting worse.

ILANG minuto na ako ditong nakaupo sa bench malapit sa soccer field at hindi pa rin ako umaalis. Naagaw lamang ang pansin ko nang mag bell.

My phone rung. Kinuha ko ito mula sa bulsa ko at tinatamad na sinagot ang tawag.

["Gel tapos na ang klase ko kaya dumiretso ako dito sa auditorium para puntahan ka, hinanap kita pero wala ka dito. Where are you?"] Its Rachelle.

"Andito ako sa Soccer field."

["Okay intayin mo ko diyan."] pagkatapos nya yung sabihin ay binaba ko na ang tawag.

Ibinalik ko ang tingin ko sa field. Kumpara kanina ay may iilan nang mga estudyante ang naglalakad dito.

I saw some couples holding each others hand and some guys kissing their lady's forehead. How romantic but toxic for me to see.

Why does fate have to be unfair. Why do others love each other the same intensity. Why do others love freely without being doubtful or afraid.

Why does he cant love me back? Of all the man i've known, why it have to be him?

"Lapitan mo na, habang nag iisa pa siya"

"Oo nga naman. Mamaya bigla na lang siya umalis. Sayang naman"

Naagaw ang pansin ko nang mga lalaking nag uusap di kalayuan sa inuupuan ko. They look like lower years. Bahagya nilang tinutulak ang isang lalaki na nakatingin sakin.

Maya maya pa ay nasa harap ko na ang lalaki. Tiningnan ko siya. Hindi ko alam kung ilang beses siya lumunok bago nakapagsalita.

"Ahm Angeline..." he looks nervous. Nakakaawa syang tingnan dahim hindi nya masabi ang gisto nyang sabihin. Tumayo ako mula sa kinauupuan ko at kinuha ang nanginginig niyang kamay.

Can't be Yours (ON HOLD)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang