Unbreakable (Under Plot revision)

UNBREAKABLE V: Gabriell, Lucifer and The Betweens

"Look at who just spoke. The new ones! The new in the council, the Inglaté's representative."

"Yes. I am new here. But what you're doing is wrong." Matalim na tumingin siya sa aking mga mata na nais niya akong patayin gamit lang iyon katulad sa iba pang mga kapwa niyang bampirang pinatay gamit lang ang tingin niya. Nasaksihan ko na ang pag-patay ng mga Vuese sa kapwa bampira namin sa pamamagitan ng tingin ay inuubos niya ang lahat ng nutrisyon mula sa mga dugo na ininom ng mga bampira ng iyon at hahayaang mauhaw ang mga ito ng to do hanggang di na nila kayanin ay maaring kainin na nila kahit ano o sinong makatabi nila. Pero itong paraan na ito ay hindi niya maaring gawin sa akin. Ang lahi ni Dracula ay mas malakas pa sa mga kapangyarihan nila at kaysa sa kanila. Ang lahat ng abilidad ay binigay sa amin at sa pag-lipas ng mga panahon ay nadadag-dagan pa ito lalo na sa mismong eklipse ng araw kaya halos sa amin ay nakakalabas na at kanyang mag-bagong anyo ang ngipin depende sa kakailanganin namin.

"I forgot to tell you she's Gale." Sabi ni Ed. "Europoras said that he don't want to do it anymore. He's just like the other two."

"Do you know that there should be snakes down to you're feet like them?"

"We do not like snakes. We abhor their dark idea." Sabi ni Jonathan na halata sa mukha ang hindi pag-sangayon sa mga ideang ang mga ahas ay gumagapang sa kanyang mga paahan.

"We're not cursed like them." Sabi ni Gale. At hawak sa mag-kabilang kamay at ipinag-dikit niya ang palad niya at kapit ang dalawang kamay.
"They're cursed by the people of Vlad wanting them not to have any relationships because of they're killed by him through the spiky ball." Habang inaalala ko ang mga pangyayaring ikinuwento ng tatay ko. Aniya, nakatakas daw sila ni Dracula na kapatid ni Vlad at sumumpang hindi iinom ng dugong mula sa ugat ng buhay at humihingang tao kaya mayroon na nga ngayong Inglaté at Vuese.

"They hide us that's why our race is lucky and so special." Tuloy pa ni Edward.

"Excuse me. I'm included with that." Sabat ko kasi kasama naman talaga ako. Ano ito iniignore lang nila ang presence ko bilang pure ones na nasa family line ni Dracula at nadadagdagan ang special abilities ko. At hindi porket pure blood ako at hindi ako dumaan ako sa fast evolution ng iba pang bampira na from lamashitu, na mukhang ulo ng Leon at may katawan na isang donkey, stringe na may mala ibon na itsura, penanggalan na ulong lumilipad, at manananggal na kalahati na katawan at ginaganyan na nila ako. Isinilang ako mula sa sinapupunan ng nanay ko na bampira na di katulad nila na dumaan pa sa evolution. Hindi kami fresh from grave noon 18th Century hindi naman talaga ganoon iyon kami iyon. Ganoon lang talaga yung mga tao pag-namamatay humahaba ang kuko at ang buhok dahil dehydrated na ang katawang lupa nila, at lumaki ang tiyan dahil sa bacteria na nag-rerelease ng gas. Kung dilang dahil kay Bram Stroker lalo pang nag-iba ang reputasyon naming bampira.

"Oh. I'm sorry... HE FORGOT." Tinaasan ni Gale ang boses niya na parang nandadamay.

"Apologies."

"It's fine Edward. It's not your fault." Sabi ko dahil alam ko pangalawa lang siya from bagong upo.

"So.. Did you receive my file?" Tanong ko sapagkat nais kong nalaman kung tatanggapin nila iyon.

"Yes. I looked at it."

"So do you accept my request?"

"So what if we said no? What would you do?" Nanghahamon na sinabi na Inglaté, na si Gale sa akin. Hingangad ko ng kaunti ang ulo ko na nag-papakita na confident ako.

"What would I do?" Inulit ko ang mga sinambit niya at tumawa. "What would I do?" Tumawa ako ulit at nagiba ang timpla ng panghahamon niya biglang inis. I crossed my legs at inulit pa ng isang beses ang mga katagang iyon ng tumatawa.

"Jonathan? What do you think I'll do?" Tinanong ko siya dahil alam kong kilala niya ako. Napangiwi siya ng kaunti at ngumit na parang kumpyansya siya sa akin.

"She'd probably have no choice and kill of us." Inamin niya. Kilalang-kilala nga niya ako. Alan kasi niyang hindi akong ordinaryong babae, I'm willing to kill anyone who'd try to hurt me and my family. Di naman sa sentimental pero ganun talaga.

"So what do you guys waiting for? Are you gonna accept it or not?" sabi ko. Inabot naman ng isang servant kay Edward ang isang brown envelope na sa tingin ko ay laman kung ano ang impormasyong papalitan at pananatilihin ko. Binuksan nila nila ito at tinignan ang mga papel ko.

"So Misha Margott Quieville?" Sambit ni Edward "same old name." Dagdag pa ni Jonathan. "But different status."

"Well test you out if you can handle new people." Tumayo si Edward at habang bumababa siya sa staircase tinanggal ang damit niyang pang-itaas at itinabi sa gilid.

"Looks like someone's eager to fight me." Inayos ko ang buhok ko na nakabun. Tinanggal ko din ang pink coat ko at maayos kong itinabi sa upuan. At ang natira na lang sa akin ay ang red na polo shirt ko na may vertical stripped na disenyo at ang lumuwag na na slacks ko na tinalian ko ng double belt. Tumayo ako at itinabi na ng mga servants ang upuan sa gilid dahil sa alam na nila kung ako ang mangyayari. Isa-isa silang lalaban sa akin and if manalo ako aaprubahan nila ang aking ninanais.

"Come on what are we waiting for? Christmas?" Pang-iinis niya sa akin. Sumugod ako at mabilis ko siyang sinuntok sa gilid ng kanyang mga noo at  ibinagsak ko siya sa marble na floor. Rinig ang dagundong ng pagbagsak niya. Agad kong hiniwalay ang kanyang mga legs at pumusisyon ako sa gitna ng dalawa non at inipit ang kanyang kanang tuhod ng mariin.

"So. What's your plan? Get killed?"

"No of course not." Hindi ko alam at inilabas niya ang isang pamilyar na silver na sandata, ang angel blade. Isa itong sandata ng mga anghel sa langit na makakapatay ng anumang creature maliban lang sa tao. Bigla niya itong itinutok sa akin at napatayo ako but still hinawakan ko pa rin siya sa leeg niya.

"Why did you have that angel blade?" Napasigaw ako sa inis. "Put it down. You know the fight is so unfair."

"Well you see I sort of running around here chasing demons... So I needed an angel blade so I killed an angel." Nakangisi pa siyang iniinis ako. Alam niya sigurong ayokong pinakikalaman ang mga anghel. Itinapon ko siya sa may staircase ng malakas.

"You. Son of a bitch!" At mabilis ko siyang kinuha ulit at kinuha ko ang angel blade na napahiwalay sa kamay niya. Inilagay ko into sa bulsa ko.

"Vampires don't hurt angels. Cause we're angels before. Have some price of fudging respect!" Hinigpitan ko lalo ang hawak ko sa leeg niya. Tumatawa siya.

"I see you have a soft spot for angels." Binato ko siya pabalik sa upuan niya at natumba ang upuan niya sa kanya.

"Enough. Misha. You can go."

"Thank you Jonathan. And please tell you friend if he'll kill another angel he'll be dead tomorrow. " Finally tinggap na niya ang request.

Thank you angels.