Mon Amour

Chapter 2: Tired

Scarlet's POV:

"Good morning world!" masayang sigaw ko sa kwarto ko pagka gising ko.

Im imcredibly in a good mood now. May meeting kasi kami ni kaireen ngayon and I always considered it a date. Hehe.

Naligo na muna ako at pagtapos ko maligo nag ayos agad ako. Nag suot ako ng long sleeve na jacket pero walang hood, at naka jeans lang at nag shoes na brown. Nag sumbrero ako at nakangiti na lumabas ng kwarto.

Nadatnan ko si manang na nag aayos ng kusina ar nakahanda na ang breakfast namin, although sa meeting namin ni kaireen sana ako mag brebreakfast since its a breakfast meeting pero dito na ako kakain.

Wala kasing kasama si manang na mag almusal. Naupo na ako sa dining area, at nakangiti na humarap kay manang. Naupo na rin si manang sa harap ko at sinandukan ako.

"Good morning manang," bati ko sa kanya.

"Good morning din iha," bati pabalik ni manang. "Masaya yata ang gising mo ngayon ah?"

"Opo, may meeting kasi kami ni kaireen mamaya eh." masayang sagot ko naman sabay subo ng hotdog.

"Kaya naman pala, ilang taon ka ng nanliligaw sa kanya. Di ka ba napang hihinaan ng loob?" halata sa boses ni manang ang pag aalala.

I understand her. Even dad, sinasabi yun sakin na di ba ako susuko sa pagliligaw kay kaireen. Eh alam ko nagmumukha na akong tanga, na friends at barkada lang ang tingin niya sakin. Nasasaktan ako oo. Pero wala eh, mahal ko talaga siya eh.

"Tinamaan po talaga ako manang eh," sagot ko kay manang na nakangiti. She smiled at me too at tinapik tapik ako.

"Di bale iha, alam ko na darating din ang araw na mapapansin ka rin nun higit pa sa kaibigan," sabi niya. Nangiti naman ako.

Masaya kaming nag breakfast ni manang. Dalawa lang kasi kami sa bahay eh, kaya parang totoong lola na ang tingin ko sa kanya. Si dad kasi nasa ibang bansa, kasama ang iba niyang pamilya. Mabait naman si tita charie, close naman kami nun. Yung step brother ko lang ang hindi, I mean, he hates me. But ako, okay naman ako sa kanya. Gusto ko nga na magkaroon ng kuya eh. Kaso siya ayaw niya sakin kaya ako na mismo ang umalis sa bahay namin.

At dito na lang sa pilipinas na nag stay. Maganda rin kasi andito rin naman si kaireen. Hehe. And, alam nila dad at tita charie ang panliligaw ko kay kaireen and they're okay with it. Binibigyan pa nga nila ako ng advice minsan.

Sumakay na ako sa sasakyan ko at nagpunta na sa opisina ng nga Kent. Im the president here kasi, one of the investor nila.

Dunaretso ako sa coference room, andun na daw kasi si kaireen. Panigurado, galit na naman yun sakin.

Pagdating ko sa conference room, nadatnan ko siya na halatang naiinip na sakin. Nilabas ko ang bulaklak na pinadala ko kanina daretso sa office na sinalubong ko na lang sa guard kanina, at binigay sa kanya.

Napansin ko na lumambot ang expression niya pero balik to being masungit na naman kaya naupo na ako at ngumiti ng malapad sa kanya.

"Im sorry for being late, napahaba kwentuhan namin ni manang eh." sabi ko. Nilapag na muna niya ang bulaklak na bigay ko sa katabi niyang upuan bago nagsalita,

"Its okay. 5 minutes lang naman ako naghintay, so lets start na meeting," seryosong sabi niya. Nangiti na lang ako ng pilit.

She never thanked me for giving her flowers. Kahit pa nung unang taon na nililigawan ko siya, pag binibigyan ko siya ng bulaklak, di siya nag tha-thank you sakin. Although alam ko na tintabi naman niya yun, pero masakit kasi eh.