S.T.A.I.D. 2 (COMPLETE) - Published under PHR

20.3

NAPATAYO sa kinauupuan si Raen nang pumasok doon ang papa at mama niya. Sigurado siyang may masamang nangyari dahil magkakasabay pang napamura sina Stone, Myka, at Kuya Luke niya kanina. Sa totoo lang ay hindi narinig ni Raen ang sinabi ni Ethan. Distracted kasi siya at hindi naman niya alam kung ano ang ie-expect na marinig.

"I hate to say this but we need Gideon," bungad ng papa niyang si Abel.

"And we need to secure Raen," dugtong naman ng mama niyang si Rose.

"Bakit?" tanong ni Raen na pumwesto sa gitna ng mga ito. Hindi na siya papayag ngayon na basta nalang nila siyang ilagay sa sidelines.

"You'll be safer—"

"No, Ma, nagsasawa na akong marinig 'yan mula sa inyong lahat," pagkatapos ay inilibot ni Raen ang paningin upang tingnan ang bawat isang taong kasama niya doon. "Simula ngayon, I demand that you all treat me like your equal. Hindi na ako bata at lalong hindi ako mahina." Tumingin siya ng diretso sa papa niya. "Pa, 'wag niyong gawin sakin ito ni mama. Halos buong buhay ko ay tine-train niyo ako. I deserve to be treated like an equal."

"'Wag kang magsalita ng ganyan kila papa at mama, Raen," saway ng Kuya Luke niya.

Sumingit din si Stone. "Hindi ito ang tamang panahon para maging unreasonable, Raen. Hindi mo naiintindihan—"

"Ikaw," putol dito ni Raen bago bumaling sa Kuya Luke niya. "Kayong dalawa ang hindi nakakaintindi. Alam kong nakikita niyo lang ako bilang nakababatang kapatid at isang babae na kailangang protektahan. But I don't need that from you. You have no idea what I can do, okay? You have no idea what I'm capable of and you have no idea what I've been through."

"Raen, stop this nonsense," mahinang saway ng papa niya.

But Raen was beyond pissed already. Isa din siyang Marasigan, damn it! At ipapakita niya iyon sa mga ito ngayon mismo.

"This is not nonsense, Pa," wika ni Raen bago tumingin kay Stone. "You don't know what it was like after you were gone. Si Kuya Luke ay umalis na sa bahay at nag-aral para maging abogado." Tapos kay Luke naman siya tumingin. "Hindi ka na nakatira sa bahay kaya hindi mo din alam ang lahat ng nangyaring pagbabago." Sa wakas ay ang mga magulang naman niya ang tiningnan niya. "Nang mawala si Kuya Adam nagbago na kayo."

Parang naiiyak na si Raen kaya nag-iwas siya ng tingin bago nagpatuloy. "Pakiramdam ko ay hindi lang siya ang nawala kundi ang buong pamilya ko. Pero naiintindihan ko na ngayon na ganoon lang talaga ang paraan niyo ng pagpaparamdam na mahal niyo ako. You trained me because you wanted me to be able to defend myself. Kaya marunong na akong humawak ng baril at black belt na ako sa apat na klase ng martial arts bago pa ako mag-eighteen. Alam ko kung paano tatalunin ang kalaban na triple ang bigat at laki sa akin. Alam ko kung paano makakatakas mula sa control room na ito sa loob lang ng limang minuto dahil inalam ko agad yun nung unang beses pa lang na nakaapak ako dito. Maliban doon sa mausoleo ay may isa pa akong safe house. And currently, I have two other active identities complete with social security number, updated passport and visa, and active bank accounts."

"So you see?" bumaling na uli si Raen sa kanyang mga magulang. "I'm not completely helpless. At madami akong kayang gawin na natutunan ko mula sa inyo. Hindi man halata pero sinunod ko ang lahat ng bilin niyo sa akin at ginawa ko ang lahat ng iyon ng maingat at maayos."

Tahimik ang lahat nang matapos si Raen sa kanyang monologue. Medyo naiilang na siya nang bigla na lang humarang sa harap niya ang Kuya Luke niya. "What?" kunot-noong tanong nito. Pagkatapos ay nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanya at sa mga magulang nila. "Totoo ba iyon?"

Tumango si Raen.

"Pa?" si Stone naman ang nagtanong niyon.

Pero hindi agad sumagot ang papa niya. Sa halip ay bumaling ito sa mama niya. Then they did that thing again with their eyes. Pagkatapos ay sabay ang mga ito na tumingin sa kanya.