KathNiel: How A Broken Heart Gets Broken

HABHGB 13

"Can I talk to you for a moment?" tumango ako at pinapasok siya.

"Bakit po?" umupo siya sa maliit na sofa na nandito sa kwarto ko.

"How are you when we've been gone?"

"I'm splendid. Fine, maybe."

Gonna admit, I lied. I'm not fine. Maybe I'm tolerable but not fair enough. Trying to be good even though I can't be better. Pinipilit ko lang na maging masaya. Is that even a bad thing?

Umiling si Papa pero he managed to smile.

"I know you are. Always are. Kumusta na kayo ng Dale na 'yan?" si Papa kasi, kilala na niya si Dale. Malamang. Pero 'nung nalaman niya na ako itong naghahabol sa kanya ay para bang kay Dale siya nagalit, I mean hindi naman galit pero parang may kaunting inis. It's like "My daughter who's good enough is not supposed to be chasing someone who sees it like she's dead air." Siguro may konting tampuhan kami ni Papa pero mahal ko pa din siya.

Masama ba maghabol? Eh ako lang naman kasi ang number one fan niya.

"Pa, he's being to his old self again. Like, nung panahon na okay pa kami. Lalo na nung high school. We are trying to bond again."

"Sa tingin mo naman anak, sa ganong paraan meron na siyang feelings para sa'yo? Friends lang kayo. Magkaibigan. Bonding, like the old times."

Natahimik ako. Hindi ko alam kung tama siya o ano. Pero nasaktan ako, sobra. Hindi dahil galing sa papa ko ang mga katagang iyun pero kasi alam ko na hanggang doon lang 'yun eh.

Hanggang doon nga lang talaga siguro.

"Ella, ilang beses ko na kasi na sinabi sa iyo na tigilan mo na ang paghahabol diyan sa Dale na 'yan. Ano ba ang mapapala mo sa kanya? Pinayagan na nga kita mag-boyfriend pero hindi kita pinayagan na ikaw ang manligaw."

"Pa. I like him. I really do. I know it's stupid pero please, I chose this."

"Dati, naging tahimik ako sa mga pinagagagawa mo. Alam kong mali. Alam kong mahal mo siya. Pero kung hindi ka naman mahal ay wag mo na pilitin na pumasok ka sa puso niya kung wala ka namang susi sa pintuan nito? Bakit pinipilit mo na gusto mo pa rin na pumasok kung siya mismo ay ayaw kang papasukin? Tama na, anak. You're turning 18 in 3 months. You should know better. And to add it up, I don't like Dale. He's a sick kid. Even Liam. Pero mas matino pa 'yun kahit papano and I got respect sa lalaking 'yun kasi nirerespeto niya ako. Dale doesn't deserve any respect from anyone."

Noon palang, gusto ko nang sumuko. Pero hindi ko magawa. Malakas kasi ang paniniwala ko. Alam kong, he can love me the way I do.

"Pa, I need to think. Sige po." tumayo na siya and gave me a sad smile.

"You know what's best. I believe in you." tumalikod na siya sa akin at sinara na 'yung pintuan ng kwarto ko.

Ano nga ba talaga ang tama? Should I give up?

Dale's POV

Ang sarap ng tulog ko. Sobrang sarap. Parang nakahiga ako sa ulap. But damn Elisa Trinidad, gusto kong i-packing tape ang bibig mo. Ineexpect ko pagdating ko galing school ay makakatulog ako ng mahimbing. Nakakaantok discussion kanina tapos pagdating ko ratatat pa bibig ng napakakulit kong kapatid.

"Kuya! Please buy me a new book, please! I'm craving for that book for weeks na!"

"Kakabili ko lang sa iyo ng libro nung isang araw tapos bago nanaman? Saka you can't eat books, Elisa. Don't crave for that book." pumikit ulit ako pero bigla naman may nagbato sa akin ng unan kaya napamulat ulit ako.

"Ay? Nakalimutan ko pala. Hehehe. Thanks for that. Alibi ko lang 'yun. Ayaw mo magising eh." kinamot niya yung ulo niya saka tumabi sa akin.

"Kuya. Pupunta dito sila Ate Ella mamaya. Kasama sila Tita at Tito."

Tita at Tito?

Brace yourself, Dale Trinidad.
**

First of all, gusto ko mag-sorry sa inyong lahat dahil hindi ako naguupdate. Sobrang busy sa school eh :( Ngayon lang ule nakagalaw ng maayos sa laptop hehehhehhehee.

I wanna see your rants and opinions tho. lol. #HABHGB. Thanksie x

Twitter: @impamelaclaudio and @princesschandx (I follow back on public accounts, just ask.)

Insta: @pammielala21

Soundcloud: pammielalasmiles

Dedications are now open. Just PM, Tweet or Comment me. :)

TEAM LIAM O TEAM DALE?