The Uglier .. The Better ..

CHAPTER 53 "LAST GOODBYE.."

np: SYNESTHESIA by MAYONNAISE

KULAS' POV

Tuwing dadalaw kami nila Mark At Ericka kay hunter.. hindi kami nakakatuloy.. laging andun si Alex.. kinakausap niya si hunter ,umiiyak nanaman siya.. awang awa na kami sa kanya.. ramdam ko na din yung panghihina niya.. tuwing nakikita ko siyang nahihirapan,parang gusto kong ako nalang yung nasa kalagayan niya.. 

Alam kong kahit anung oras pede na siyang kunin sa amin.. at sa twing naiisip ko yun.. kumikirot yung puso ko.. kung pwede lang sanang bawat minuto kasama namin siya.. at kung pwede lang bantayan ko siya habang natutulog siya, para sa tuwing hindi siya makahinga,magigising ko siya agad..

Anu ba yan.. umiiyak na naman ako.. ayoko pang mawala yung taong unang minahal ko.. ayokong mawala yung bestfriend ko..

NORMAL POV

*TOK TOK*

"Tu..loy"

"Alex.."

"Amu..let.."

Sinara niya yung pinto at lumapit sakin..

"Alex.. sorry.. alam ko na ang lahat.. patawarin mo ko alex..sorry sa pagiging selfish at as*hole ko..Im really sorry.." napangiti ako..

"Amulet,matagal na kitang pinatawad.." 

May inabot siyang mga papel sakin..

"yan yung mga sulat sayo ni hunter.. kahit isa hindi ko pinadala sayo..im really sorry for being a b*tch and bastard.. ~" umiyak na din siya

"alam mo Amulet, kung may lakas pa ako ngayun.. baka nasampiga na kita.. for sure toothless ka.. pero ayoko nang isipin pa yun.. Ok na sakin ang lahat amulet.. kinalimutan ko na lahat yun.. pati yung ngayun.." niyakap niya ako..

Umalis na si amulet.. Magisa nanaman ako.. nasan kaya sila ?

pumikit ako..

*TOK TOK*

"tuloy.." sino naman kaya yun ?

"anak.." 

"pa.." :'< Si papa.. andito siya..

"anak.. patawarin mo ko.."

At last.. nayakap ko ulit si papa.. kinuwento niya sakin ang dahilan  kung bakit hindi niya ako nabalikan sa Ampunan.. syempre pinatawad ko siya..

Parang nakumpleto na ang buhay ko.. wala na akong kaaway.. nakita ko na Si papa.. maliwanag na sakin lahat.. hunter.. ikaw nalang ang kulang :'(

Tulog na si papa, binantayan niya ako magdamag,sila Auntie at lulu umuwi saglit gawa ng resto.. nagsara na pala sila.. :(

"If you love what you are doing you'll never get bored,same with.. if you love that someone you'll never get tired."

Pumunta ako sa kwarto Ni Hunter.. akay ko yung dextrose ko.. hinang hina na akong lumakad.. feeling ko ambigat ng katawan ko..

Nung nakarating na ako.. hinawakan ko ulit ang kamay ni hunter..

"hunter hunter hunter hnter hunter.. sarap banggitin .. pero  Hunter sorry.. sorry hindi ko na ata kaya pang lumaban.. sobra sobra na akong nahihirapan.. pero handa na ata ako.. saka balang araw magkikita din naman tayo diba ? Hunter ampogi mo talaga..may ganyan kaya sa langit ? *sniff*, hunter nakita ko na ang papa ko.. tapos kami nila Kulas,ericka at mark Bffs na :) alam mo andami mong namiss .. pero hanggang dito nalang ata ako.. minsan nga winiwish kong bilisan yung pagkuha sakin ni Lord.. para mabawasan na yung sakit na nararamdaman ko..pero natatakot parin ako, minsan ayokong pumikit dahil sa dalawang rason..

Una dahil madilim.. natatakot ako.. at pangalawa.. baka hindi na ako magising :(..

Hunter, kung bukas wala na ako.. tandaan mo mahal na mahal kita lagpas langit.. corny no ? malulungkot ka kaya pag gising mo wala ako ? ayan, hindi na ako makahinga.. sige hunter pakiss, aalis na ako.. babalik na ako sa kwarto ko.." 

Bumalik na ako sa kwarto ko.. nagulat ako.. lahat sila andun.. isa isa nila akong niyakap.. nagsorry at nagpasalamat..si Kulas grabe makayakap. chansing e..haha.. naiiyak nanaman ako.. kulas naman ee.. si ericka rin at mark,si Amulet,lulu at Auntie.. pati si mr. and mrs. Anderson.. at syempre si papa.. 

Ambigat ng atmosphere.. mahirap sabihin.. pero..

"Ready na ko Lord.. sana ready na rin sila.."