Meet my BOYFRIENDS

Meet my BOYFRIENDS. 20

------Dedicated to ilUvyEllOw09 Hello! Here's your promised dedication. Sorry natagalan ha? :D comment and vote ka. :D ~~MuchLove :">

MY GOSH! HAHAHA. Naloloka ako sa comment niyo. Mga kinabahan? Grabe. Affected kayo e. XD HAHAHA. NAKAKATUWA! HAHAHAHAHA. Thank you for all your comments! Lalo na dun sa mga nagcocomment ng isang nobela. XD Naakatuwa kasi. :"> 

YOUR COMMENTS INSPIRE ME. So keep on posting comments kasi nga naiinspire ako. XD

Chapter 20 na tayo. OMG!! XD Enjoy guys! ;) BTW, dito ko ieexplain yung Baril. HAHAHAHA!

--------

Chapter 20

Gino's POV

"Oo, Kath. Ikaw lang. Ikaw na lang. Ikaw na lang muna ang papansinin ko. I'll focus on you. Titigil muna ko sa mga babae ko para sayo. I want to know more of you. Matagal na kitang kilala, pero madami pa pala akong hindi alam sayo. At gusto kitang mapagbago, Cha. You shouldn't be like this. Gusto kong makita ka na mabait at hindi na katulad ng Kathryn na kilala mo. Yung Kathryn na sinasabi mong 'Casanova'. No. Not anymore. Wag mong isipin na hindi ko na itutuloy yung bet natin, Kath. Tuloy pa din yun. Pero babaguhin talaga kita. And wag mong isipin na may gusto na ko sayo. I'm just curious about you." 

I paused for a while.. 

"What happened to you, Cha? Anong meron at ganun ka nagreact? It's crazy. At pota, san nanggaling yang baril mo?! Sht. Kakaiba ka! So talagang pinagmamalaki mong gangster ka? Is that so? Well that's bullshit, Kath! Hindi ka sabi gangster! Kaya wag mong ipilit. Nakakagago ka! Mamamatay ako kakaisip kung anong problema mo. Bipolar ka ba? asht." nagulat ako ng biglang gumalaw ang kamay niya at humigpit ang hawak sa kamay ko. Pero tulog padin. Saka ko lang narealize na nagsasalita pala ako magisa. Aish.

"Nang dahil sayo Kath, bumabalik ako sa dati. Sa negative na ako. Pero ayoko na nun e. Fck." tumayoa ko para umalis. Para magpalamig ng ulo. Para magpahangin. Pero may narinig akong nagsalita..

"S-Sorry.."

Napatingin ako kay Kath. Tulog padin siya pero hindi mapakali. Namamawis siya. Magkasalubong ang kilay. At galaw ng galaw ang kamay. Lumapit ako para tignan kung okay lang siya. Kumuha ako ng towel para punasan ang pawis niya. 

"Kath? I'm here. Ok ka lang?" pilit ko siyang kinakausap. Pero kumunot lang ang noo niya at unti-unting dumidilat.

"G-Gino? Nasan ako?" naniningkit ang mga mata niyang tanong. 

"Nasa clinic. You fainted after you became crazy." nakangiti kong sagot. Baka sakaling tumawa siya diba?

"Crazy? I'm crazy? What?!"

"Hindi! Hindi mo ba naalala mga ginawa mo kanina?"

"Sht Kath! Wag mong sabihing may amnesia ka?! Etong kagaguhan mo as baril mo oh!" sabay pakita ko ng baril niya na galing sa bag niya. Nanlaki naman ang mga mata niya ng makita niya yun.

"Oo nga pala! Shitshitshit! I'm so sorry, Gino! Sorry!" sabay tayo niya. "A-aray. ang sakit ng ulo ko. Nahihilo ako."

"Mahiga ka muna, Cha."

"Asan sila? I know they're mad. I'm.. I'm so stupid."  sabay tumulo ang luhang kanina pang nangingilid sa mga mata niya.

"Umalis muna. Tingin nila ikaw ang galit sa kanila e. Maiba ako, bakit ka ba ganun? Is it connected to the past or what?"

"Wag ka mag english. Nawawala pagsisisi ko." sabay ngiti niya sakin. Ngumiti din naman ako. "Sa totoo lang, no. It's not connected in the past. Tama si Erich. I'm a selfish btch." sabay taklob niya ng mukha niya. Umiiyak siya. I get that feeling na parang ayaw niyang pag usapan. Aish. Ano pa nga bang magagawa? I just comforted her. Pinabangon ko siya at niyakap.