[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

15/4🖤❤️

YUNA POV

Hindi nako nagpaalam kay kuya, nauna nalang ako mag-isa. Baka kasi makita nya pa akong umiiyak, mangungulit nanaman yon.

Heto nga, naglakad nalang ako pauwi. Actually, malapit narin naman ako sa bahay. Titiisin ko nalang ang pagod.
Kaya moto Yuna.

"Sya! Sya yong babaeng sinasabi ko... ang Sang'gre." Mafia.

"Sigurado ka Boss?" Dodong asked habang nagmamaneho ng kotse.

"Bakit ba paulit-ulit ka? Sya nga! Sya ang sinasabi ko pashnea!" Mafia yelled at him.

"Boss naman, chilax ka lang. Anong gusto mong gawin natin?" sabat ni Badong.

"Sagasaan nyo!" Mafia commanded.

"Sagasaan? Sigurado ka Boss?" Dodong was hesitated.  I think, they are not that bad like Mafia? Who knows.

"Pashnea! Kanina ka pa Dodong huh! Ginagalit mo ba talaga ako?! May iuutos ba akong hindi sigurado huh?! Pag sinabi kong sagasaan mo, sagasaan mo!" Mafia was angry.

"Okay Boss, here we go!" Dodong said nervously.

Tulala ako habang naglalakad sa gilid ng kalsada ng mapansin ko ang biglaang pagdating ng humaharurot na kotse.

"Ahhhhhhh!!!" sigaw ko.

Naramdaman ko nalang ang malakas na pagtulak sakin. At sa sobrang lakas ay tumilapon ako. Hindi ko narin alam ang mga sumunod pang nangyari.

"Boss, nakita nyo yon?Tumilapon sya. Boss, tumilapon sya ahahaha!" natutuwang sabi ni Dodong.

"Ayos bro! Congrats. Nagawa mo din and now, paalam na sa pinakamamahal mong sang'gre, boss." Badong was also happy.

"Ahaha! Nakakatawa. Matagal ko ng binalak na mapaslang sya. Sa ganyang paraan lang pala sya matatapos. Ahahaha! Sobrang katawa-tawa. Maraming salamat sa inyong dalawa. Hindi ko man sya mapaslang sa aking mga kamay at kapangyarihan, ang mahalaga tapos na sya. At dahil dyan, magcecelebrate tayo sa mansyon. Dalian mo ang pagmamaneho dyan Dodong!" natutuwang sabi ni Mafia.

"Ayos!" sabi naman nong dalawa sabay appear.

"Good job mga alipin ko." now, Mafia was very happy.

[malakas na tawanan]

KNOX POV

"Hayst! Bakit ba hindi manlang sya nagpaalam bago umalis? Napakapasaway talaga kahit kailan tsk."

Medyo madilim narin ang paligid kaya naman, medyo nag-aalala nako sa kanya. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyari sa kanyang hindi maganda. Isa pa, lagot ako kay mommy at daddy. Baka sabihin nila hindi ako tumutupad sa napagkasunduan namin. Ayaw ko namang dalawin pa nila ako.

Bw*sit! Nasan na ba kasi ang babaeng yon?

Binilisan ko nalang  ang pagmamaneho baka sakaling maabutan ko pa sya sa daan kaso... bigla namang bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng malakas na kulog at kidlat.

Lalo tuloy akong nag-aalala kay Yuna. Sana maabutan ko pa sya.

On the way home, sa di kalayuan, may natanaw akong kakaiba. Hindi ko mashadong makita dahil sa lakas ng ulan. Isang babae ang nakahandusay sa gilid ng kalsada. Basang basa na eto sa ulan kaya naman naisipan kong lapitan at tulungan.

"Miss! Miss are you okay?"

Nanlaki ang dalawa kong mata ng baliktarin ko sya sa pagkakadapa sa kalsada.

"Yuna? Yuna! Yuna what happened to you?! Do you hear me huh?! Please wake up!" pagyuyugayog ko ngunit tuluyan na nga talaga syang nawalan ng malay.

Wala naman syang sugat sa katawan o ni bahid ng dugo kaya kampante parin ako.

"Yuna, listen to me... please don't leave me. Hindi ko kakayanin pag nawala ka sa buhay ko do you understand? Hindi kita pababayaan. Halika na... umuwi na tayo." nanginginig narin ang katawan ko sa lamig.

Agad ko naman syang binuhat at pinasok sa loob ng kotse. Ng makaupo nako sa driver seat, napansin kong nanginginig ang buong katawan nya kaya naman hinubad ko nalang ang suot kong coat tsaka ko ibinalot sa katawan nya. At least kahit papano, mabawasan ang lamig na nararamdaman nya.

[engine started]

KINABUKASAN...

[Yuna's Room]

"Doc, how is she? Anong lagay nya?" i asked the doctor with my worried tone. Im so damn worried to her!

The doctor heaved a deep sigh.

"Mr. Park, wala ka ng dapat ipag-alala. Nasa maayos na syang kondisyon. Kailangan nya lang magpahinga."

"Thanks Doc. for coming here." finally, nabawasan narin yong pag-aalala ko.

"At your service Mr. Park. Sige, aalis nako at marami pa kong trabaho sa Hospital." he smiled at me as he stood up and grabbed his bag on the couch.

Tumango nalang ako.

"Ah teka, may nakalimutan ako. Ano pa lang pangalan ng girlfriend mo?" i thought nakaalis na sya.

I looked at him with a surprise look. What did he say again? "Girlfriend ko?"

"Oo. Ano bang pangalan nya? Kailangan kasi dito sa record ko." he innocently said pointing at poor Yuna who was lying on the bed.

Hindi nya ba talaga alam na magkapatid kami? I mean, hindi ba kami mukhang magkapatid? Do we look like a real couple? But... i like this doctor.

[clear throat]

"Uhm, Yuna Michaella Park."

"Aba'y parehas pa kayong Park. Hay naku, tadhana nga naman mashadong mapaglaro. Ang swerte mo iho, napakaganda ng girlfriend mo. Oh sya, aalis nako." he said sabay tapik sa shoulder ko.

"Sandali! Ihahatid ko na kayo sa labas."

"Iiwan mo girlfriend mo?" asked nya.

I rolled my eyes and pulled him out of the room.

"Hayst, pwede ba wag kayong maingay? Isa pa, hindi ko sya girlfriend! Tara na!"

He looked at me with his shock face.

"Ano?! Hindi mo sya girlfriend?!"

"Hindi nga. Sige na, labas na!"

"Oo na! Aalis nanga ako. Heto na. Hay naku pambihira. Mga kabataan talaga  sa panahon ngayon, mga sinungaling hayst!" he mumbled to his self and walked out of my house.

Go away Doc! I think, binabawi ko na yong sinabi ko kanina.