[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

CHAPTER 01

Naglalakad ako sa isang malawak na hardin. Punong-puno ito ng makukulay at magagandang bulaklak.

Maraming makukulay na paru-paro ang lumilipad. Matataas din ang mga punong-kahoy na hitik sa bunga. At sa taas ng puno, nagsisi-awitan ang mga ibon.

Namangha ako sa sobrang ganda. Parang ngayon ko lamang napuntahan ang lugar na'to. Infernes huh, kakaiba.

Sa isang banda, nakita ko ang napakalaking palasyo na tila nagliliwanag pa ito. Tila nababalot ng hiwaga ang buong lugar.

"Woowwww... ang ganda!"
i exclaimed in amazement na akala mo parang isang batang first time lang makapunta sa amusement park.

Papasok na sana ako sa loob ng palasyo ng may biglang humawak sa braso ko para pigilan ako.

"Huwag! Wag kang papasok sa loob ng palasyo pagkat mapapahamak ka."

Pagpigil ng isang napakagandang babae na nasa harapan ko.
Napanganga nalang ako sa kanyang ganda at kasuotan. Mukhang kakaiba sya.

"Wow, ang ganda nyo naman po! Wait, let me guess isa kang fairy noh? Infernes huh, bagay na bagay sayo. Pero wala ka namang pakpak so hindi ka fairy?" i asked in confusion pero tahimik lang syang nakatingin sa akin.

"Ay oh! Alam ko na!" i added raising my voice a little because of too much excitement, i just  realized something all of a sudden. Medyo nagulat tuloy sya hehe sarryy naman po.

"Ikaw si.... si Samara? Oh my ghad! You know, ikaw na ang pinakamagandang white lady na nakita ko sa buong buhay ko. Amazinggg!!" i said jokingly but actually hindi ko talaga alam kung anong pinagsasabi ko. Sino ba kasi 'to? Tsk. *scratching head*

"Paumanhin ngunit hindi ko mashadong maunawaan ang sinasabi mo. At hindi rin ako ang taong tinutukoy mo. Hindi Samara ang ngalan ko sapagkat isa akong reyna. " finally nagsalita din sya yess!!

Wait, what again?

"Reyna? You mean... as in Your Majesty Your Highness like that? Seriously?!" i asked in disbelief pero hindi nanaman po sya nagsasalita. She's just looking at me with those painosenteng face. I think, hindi nga yata talaga sya nakakaintindi ng English. *deep sigh*

"Sabagay, di nako magtataka kung isa kayong reyna. Syempre beauty palang panalo ka na. But im wondering, you know. Ano kayang klaseng beauty pageant yong sinalihan nyo at itinanghal kayong reyna? Miss World? Miss Universe? Miss Earth? Miss Galaxy?"

Ok, can someone smack my head right now? Coz I really dont know what im talking about but i love to talk so yeah. Kasi naman iih. And why i am talking to this beautiful stranger when i didn't even know where i am? Im in trouble!

"Avisala eshma magandang binibini ngunit hindi ka maaaring magtagal dito. Kailangan mo nang lisanin ang lugar na ito bago pa mahuli ang lahat. Pagkat ayaw kong mapahamak ka." sambit niya na may bakas ng pag-aalala sa kanyang mga mata.

Deep tagalog eh?

"Avi... avisala eshma? Ano pong ibig sabihin non? Tsaka, bakit po bawal magtagal dito?" i asked confusedly.

Pasensya na may pagkatsismosa din talaga ako minsan lalo na kapag gulong-gulo na utak ko BWAHAHAHA

Ok back to the topic!

"Wala na akong panahon para sagutin pa ang iyong mga katanungan. Pakiusap, umalis kana." and now she's begging me to leave.

Ano ba talagang ganap?

"Pero- "

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng biglang nagsidatingan ang maraming kawal na nagsisitakbuhan palabas at papasok ng palasyo.
Tila may digmaang magaganap. What the hell is happening right now? I don't understand!

"Uhm... a- ano pong nangyayari? Bat... nagkakagulo po sila?" mas lalo pa akong naconfused at nagsimula narin akong manginig sa takot.

"Pakiusap, umalis kana! Sige na binibini, lisanin mo na ang lugar na ito. Lagi mo lamang tatandaan na mahal na mahal kita... anak ko." tugon niya habang may nangingilid na luha sa kanyang mga mata.

My eyes widen in shock. Did she just...

"Anak? Tinawag nyo po akong anak?"

Ngunit bigla na lamang siyang naglaho na parang isang bula. Natunaw na parang alikabok at sumama sa hangin.

Dahil sa takot ay agad akong tumakbo papalayo sa palasyo na hindi manlang lumingon ni kahit isang beses. This is crazy! Bat ba kasi ako nandito?

Run

Run

Run

Ngunit napahinto ako ng bigla akong may makasalubong na mga ilang kawal ng palasyo.

"Avisala Mahal na Sang'gre. Maligaya kaming makita ka."

One of the soldiers greeted and bowed at me. Lahat naman sila gumaya sa ginawa niya. What's happening?

"Wait, wait, waitttt... Kanina AVISALA ESHMA tapos ngayon SANG'GRE? Ano ba kasing language yang gamit nyo para naman masearch ko sa google? Pinapahirapan nyo ko mashado ee! Nakakanose bleed alam nyo ba yon? Pero infernes ngayon ko lang talaga narinig 'yang salita ninyo. So tell me anong language yan? " sambit ko na may halong kunting biro.

Pero bigla nalang  sumeryoso mga mukha nila. Luh, bawal ba magtanong? Tatanong lang ee.

"Aww, okay. Well, kung ayaw nyo namang sabihin okay lang. Dont take it seriously guys! Hehe." i said while smiling nervously but im trying to relax ok? IM TRYING!!!

Apakaseryoso naman kasi ng mga mukha. Akala mo naman pinakain ng ampalaya.

Pero maya-maya pa, nagbago bigla ang kanilang mga hitsura at naging katakot-takot. Pumuti ang kanilang mga mata, duguan ang kanilang mga katawan at bumangis ang kanilang mga hitsura. What the heck! Bat bigla akong napunta sa walking dead?

"Waaaaaaaaaaah!!! " sigaw ko sa sobrang takot ng bigla nalang nila akong habulin.

I should inform them next time that i hate horror so they can transform into something else not scary. You know.. i mean, pwede ba silang magtransform as hot guys like from the novel? I preferred that!