09/4🖤❤️

9.1K 141 0
                                    

6:00 PM....


YUNA POV

Malapit ng sumapit ang gabi kaya naman kahit umuulan, naglakbay parin kami ni kuya para makabalik na kami sa camp place.

"Kuya... im tired. Can we stop for a while? Nilalamig na kasi ako. Malakas pa naman ang hangin." i complained.

" Kunting tiis nalang Yuna makakarating na tayo okay? Come, hold my hand. " as he stopped and offered his hand to me.

I was surprised.
"Huh?"

He just rolled his eyes.
" Whatever, ako nanga lang! Kumapit ka ng mabuti baka liparin ka ng hangin." biro nya sabay hawak sa kamay ko ng mahigpit.

"Hey!" as i pulled off my hand away from him.

He looked at me and laughed.

" Oh, okay. I'm just kidding. I'm sorry okay? Forgive me, crazy girl."

I just rolled my eyes and sighed.

" whatever kuya! Can you just please hold my hand? And hurry up! " as i grabbed his hand and pulled him with me.

Pero deep inside...
Im thinking kung anong nangyari kay kuya. Bigla kasi syang bumait... ng slight, char😂



KNOX POV

"I'm really really sorry please?"

I apologized and begging at the same time but she was still insisted. What the hell! I didnt expect this in my whole life! Hindi pa ba sya get over sa nangyari?

"Yaa! Guemanhae Oppa!" she exclaimed and keep dragging me.

"Are you still mad at me? Well... about don sa nangyari kanina, I... I'm sorry about that. It won't happen again."

She abruptly stopped and looked at me, death glared.
" Are we gonna go back or not?"

"Go back." sagot ko nalang.

" Then what are you waiting for? Pallii!(hurry up)" pagsusungit parin nya sabay hila ulit sakin.

"Yuna wait! You... you didn't answer me yet. Can you please forgive me now?" panghabol ko.

" I can't... for now." she said, turning away from me.

I was a little bit sad when she said that. And i dont know why! Why im apologizing to her. Damn it!



YUNA POV

Inaamin ko, medyo badtrip ako kay kuya today dahil siguro sa ginawa nya. Oo, matatanggap ko yong una. Becoz I know its just an accident but the second one? Ugh! Diko makalimutaaaan!!!
At inaamin ko rin, medyo nawala yong pagkamoody ko nong nagsorry sya. Yon lang naman hinihintay ko eh, mapapatawad naman agad kita, just kidding. Ano yon ganon-ganon lang? No way!
Pero kasi tayong mga girls, dapat medyo pabebe muna. That's why sinusuppladahan ko sya haha!

So eto nanga.
Habang sumasapit ang gabi, lalong lumalakas ang hangin at ulan. Kaya binilisan na namin ni kuya ang pagtakbo para makarating na agad kami sa camp place. Siguradong nag-aalala na sila ng sobra samin ni kuya. But I want them to know that we are just fine and still alive.



[Island Hotel]

"Ante, relax lang po. Mahahanap din po sila okay? Wag na po kayo mashadong mag-alala." pagpapakalma ni Shin.

" Paano kung... hindi na sila mahanap? Paano kung... wala na ang mga pamangkin ko?" ante cried, over panicking.

"Ante, wag po kayo magsalita ng ganyan. Babalik si Yuna at si Sir Knox. Mahahanap din po sila nila angkel." pagpapakalma din ni Just.

" Ante, think positive lang po tayo. Atsaka, I'm sure gumagawa din ng paraan sila Yuna para makabalik. Sila pa ba? Matapang kaya yong dalawang yon." Yeong said, cheering up.

"Maraming salamat sa inyo.
Hindi ko alam ang gagawin ko kung wala kayo. Pero tama kayo mga anak... hindi dapat tayo sumuko. Mahahanap din sila. " ante said trying to calm herself.

And then, nagyakapan nalang sila. Thinking about positive things.



...oOo...



YUNA POV

" Oppa, malayo pa ba tayo?"-asked ko.We stopped for a while.

Kahit lamig na lamig na kami dahil sa malakas na ulan at hangin, hindi nalang namin pinapansin. Ang importante, makabalik na kami sa camp place. Pero... mukhang may problema?

Kuya didnt answer me.

"Hey oppa, what is it? Bakit natulala kana dyan?" asked ko ulit, a bit confused.

" Yuna, I think...." him.

"I think... what? " now im really confused.

He looked at me with a sullen face.
" I think... were lost. "

I was shocked. Now, im nervous.

"Huh? What do you mean?! Akala ko ba alam mo yong daan pauwi? Then why did you say we're lost? "

" I'm sorry pero... parang pabalik-balik lang tayo. Hindi mo ba pansin? Galing na tayo dito kanina." pagtataka nya din niya.

And then, I looked around. And right, he was definitely right.

"I think... you're right oppa. Nanggaling nanga tayo dito kanina. Oh my gosh! Don't tell me someone's- "

" Sheesh! That's not true! " he cut off, frowning at me.

Suddenly, may napansin ako sa di kalayuan. May itim na paru-parong nagliliwanag. Dumapo ito sa isang bulaklak. At first, natutuwa ako kasi napakaganda netong tingnan. Ngunit nagulat ako ng biglang nalanta ang bulaklak na dinapuan niya. Pati narin ang kabuuan ng halaman ay namatay. Mas ikinagulat ko pa ng husto nong bigla nalang naglaho yong paru-paro at naging usok na itim.

"Aaaah! " sigaw ko sabay yakap kay kuya.


KNOX POV

" Aaaah!" biglang sigaw ni Yuna sabay yakap sakin ng mahigpit.

Nagulat ako. Ngunit heto nanaman po yong puso ko, bumibilis nanaman ng pagtibok. But I need to stay calm. Dahil itong babaeng kasama ko, wagas kong makasigaw.

"Hey! What are you doing? What's the problem?" asked ko. Trying to pull her away pero mahigpit yong pagkakayakap nya sakin.

" Kuya... alis na tayo dito please? Please... " she said with a trembling voice.

"Hey Yuna, are you okay? Bakit parang... nanginginig ka yata." pagtataka ko.

" Please... please... please.. " the only word that she can say. She's begging.

I sighed deeply,
"Okay,okay. Don't be scared, I'll never leave you. Makakabalik din tayo okay? Its okay... ssshh... " trying to calm her down while patting her back.

Suddenly.

" Bwahahaha!!!" an evil laugh can be heard from nowhere.

"Who are you?! " i shouted pero hinigpitan ko yong pagyakap ko kay Yuna. I dont want something might bad happen to her.

When suddenly, isang matandang babae ang lumutang in front of us. Mahaba ang buhok, nakasuot ng mahabang itim na damit, at nakasuot ng sombrerong itim din ang kulay.

Napaatras kami ni Yuna sa takot.

" Si... sino ka?" i asked, my voice was trembling.

"Oo nga pala, hindi nyo pa pala ako kilala. Kung ganon, magpapakilala muna ako sa inyong dalawa. Ako nga pala si Mafia, ang reyna ng kadiliman! Nagagalak akong... mapadpad kayo sa lugar na ito dahil sa wakas, magaganap narin ang aking pinakahihintay! " she said and burst into an evil laughter.







[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)Where stories live. Discover now