[Under REVISION] The Naughty Sang'gre (In The Human World)

05/3🖤❤️

Sinalubong ko nga sila sa gate. I opened the gate and let them in. I lead them to go inside.

" Hi ante! Hi angkel!" pagsalubong ni Shin kay auntie at uncle sabay beso.

Yeap, my bestfriends are really close to them.

" Hello din po! " masayang bati ni Yeong saka nagbeso kay ante, angkel.

" Hello din po sa inyo! Grabe, namiss namin kayo sobra. " Just said na nagmano sa dalawa.

" Naku mga iha, syempre kami din ng angkel nyo. Ngayon lang ulit tayo nagkita-kita. " tuwang tuwang tugon ni ante sa kanila. I could only watching them behind.

" Oo nga po eh. Buti ininvite kami netong si Yuna. Salamat po pala sa pagpayag na sumama kami. " Shin again.

" Walang anuman mga iha. Eh parang anak narin naman ang turing namin sa inyo ng ante nyo. " uncle said.

" thank you ante, angkel. Salamat po talaga. " Yeong.

" Salamat naman mga beshies after 50 years nakarating din kayo. Bat ang tagal nyo? " i snapped. Mukha kasing nakalimutan na nila ako. They all looked at me.

Yeong rolled her eyes.
" eh alam mo na... "

" Traffic? " asked ko.

" Hindi! Eto kasi si Just eh, you know... 50 years bago matapos sa pag-aayos. Ayon.. ang tagal din naming naghintay! " Shin explained.

" Oy grabe sya! Hindi naman. Nalate lang talaga ako ng gising. Sorry okay? protesta ni Just.

I just shook my head and sighed.
" tsk, tsk, tsk. Ayan tayo eh. "

Uncle and auntie could only chuckled.

" Now what?! Tatayo nalang ba tayo dito maghapon? " someone snapped from behind. Oh, its kuya. Napalingon naman kaming lahat.

" Isa lang sa dalawa.. magtsitsismisan o aalis? " he added.

" Aalis! " we answered in unison.

" So, ano pang ginagawa nyo? Tara na bago pa magbago yong isip ko. " pagsusungit nya sabay pasok sa driver seat.
Tinginan nalang kami and then larga!

Time skip...

So eto nanga, on the way na kami.
Going to Batangas! Pero di sinabi kung saan or kung ano ang pupuntahan surprise daw kasi.
Ang importante ay mahalaga char😂
Basta ako.. super excited! I'm sure, masaya to.

By the way nga pala..
Si kuya ang driver. Sa passenger seat si angkel. At kaming lahat, backseat na. Ayon... medyo boring kasi walang pansinan. May iba ibang mundo at may sariling pinagkakabesihan. Jusko naman... 8 hours pa kaya ang byahe. So it means, 8 hours ding boring? Noooo!

Oh eto na.. pipikit na yong mga mata ko oh. Antok nako!
But...
Yes, merong "BUT".

Buti nalang nasa pangangalaga ko yong iPod ni kuya.
Bwahaha! Yeey! Pwedeng manood ng movies, video games o kaya naman magmusic.
Ah alam ko na!
Manunuod nalang ako. Right, right, right idea!
Uhm... ano kaya pwedeng mapanood? Hmmm🤔

Okay, heto na!
Loading....

" Mahal na prinsesa, hindi mo ako maaaring ibigin sapagkat akoy isinumpa." the boy said.

" Ngunit mahal na mahal kita. Hindi na mahalaga sa akin kung ikay sumpa. Ang mahalaga ay mahal kita kayat pakiusap wag mong gawin yan,pakiusap!" the girl shouted.

" Paalam mahal ko." the boy killed himself.

" Noooo! Tingnan mo daw to!" i pouted.
" Napaka- hoy kuya! Bakit ka nagpakamatay?! Hindi mo ba narinig? Mahal ka nya! Oh anong ginawa mo? Nagpakateggy ka! What do you think nakaganda, huh?! Kakaloka ka! No na! Ayaw ko na! Ibang movie nanga lang." protesta ko sa likod. Yeap, im talking to the Ipod.

THIRD PERSON POV

Hindi alam ni Yuna na kanina pa pala sya sinusulyapan ng kuya nya sa may front mirror. Natatawa nalang eto sa sobrang kadaldalan ng kapatid.
Pano ba naman kasi... pati iPod inaaway.

" Ay eto! Woooaah.. I'm sure, maganda na to. Mapanood nga. " Yuna again.

Knox could only shook his head and let a deep sigh.