I'm His Accidental Wife

CHAPTER FORTY SEVEN (BEG)

"Hindi ko siya inagaw sayo. Pinakasalan niya ko." Diretsahan niyang salita.

Nalungkot ang mga mata nito. "I know... I know..."

Hindi siya sumagot.

"Kaya nga hindi ko magawa na magalit sayo. Kasi wala ka namang ginawa. Pinakasalan mo si Paul. Yun lang ginawa mo... Pero dahil sa ginawa mo, nasaksaktan mo na ako."

Nakita niyang huminga ito ng malalim.
Halata din dito na nahihirapan ito.

"At nasaksaktan mo na din siya."

Nakaramdam siya ng inis dahil sa narinig. kahit minsan hindi niya ninais na makasakit ng ibang tao.

"You're a friend to me Sabina... And I'm happy about it. Kaya ang hirap tanggapin na nasa ganitong sitwasyon ngayon."

Namumula na ang mga nito tanda ng pagpigil nito sa pag iyak.

"I never thought that your husband is the love of my life... I never thought we are talking about the same man. Sabina..." she stare at her eyes directly.

"Just him back to me.. Ibalik mo na siya sakin. Please."

Hindi niya alam kung anong mararamdaman.

Ang dami niyang gustong sabihin.

Ang dami niyang gustong itanong.

Pero ni isang salita ay walang lumalabas sa mga labi niya.

"Please Sabina. Sakin si Paul. Alam mong sakin siya simula palang." Dugtong ni Kath. "At sa akin pa din siya hanggang ngayon."

"Hi-.. Hindi..." sa wakas ay may nasabi na din siya. "Hindi naman ganun kadali ang hinihingi po Kath... Paul is my husband now. We are married. We are bound by the law."

"Yes. I know. But you are his wife only by the law. Only the law itself. Its only in the papers. And we both know that." Binigyang diin nito ang huling sinabi.

Tila ba sinaksak ang puso ni Sabina ng libo libong kutsilyo.

Cause she knew, everything she said is true.

Yes, she love him. But Paul never said he love her.

And yes he cares for her. She can feel it.

But.

He doesn't love her.

Huminga siya ng malalim at ipinilig ang ulo.

She tried to stop her tears from falling.

Oo, nasasaktan siya pero ayaw pa din niyang magpakita na si Paul ang kahinaan niya. Ang malawa ito sa piling niya. And bawiin ito ng tunay na nag mamay ari sa puso nito.

Hinawakan ni Kath ang kanang kamay niya.

"Sabina please. I'm begging you." Kath cried. "Ako ang mahal ni Paul. He is jusy so nice and gentleman to hurt you. So please... be the one to set him free. Para makabalik na siya sakin."

"Mahal na mahal ko si Paul. Siya ang buhay ko. Siya ang lahat sa akin. Hindi ko alam kung bakit hindi niya itunuloy ang kasal namin. Halos mamatay ako noon. You know how it felt when Victor left you. We share the same fate"

Tumigil amg kanyang paghinga ng ungkatin nito ang sa kanila ni Victor.

"And I know, like me, you prayed for him to come back. To love you again. That it was all a dream. A nightmare. Hindi mo ba na realize. Victor came back to you. Binalikan ka niya. Kasi mahal ka niya. Mahal na mahal ka niya. When we were in Singapore, dahil doon ako nagpunta at nagbabakasakaling anduon si Paul, Victor never stops talking about you. How you laugh at his jokes. How you smile. And how much he loves you..."