Chapter 26 Fast and Furious

Start from the beginning
                                    

Linapit niya ang mukha niya sa may tainga ko. "Get in the car o gagahasain kita dito?" seryosong sabi niya. Tumaas naman lahat ng balahibo ko. Kaya nagmamadaling pumasok ako sa sasakyan niya at umupo sa shotgun seat.Humalukipkip ako dahil naiinis ako sa kanya. Tinakot pa ako.Masama ang tingin ko na sinusundan lahat ng galaw niya.

Ewan ko ba..pero nakikita ko pa lang ang pagmumukha niya nasusuka na ako. Kung dati gustong-gusto kong makita siya araw-araw..nitong nakaraan naman ayaw kong makita ang pagmumukha niya.

Siguro hanggang ngayon galit pa rin ako sa kanya dahil sa simpleng tanong ko na hindi niya nasagot noong nakaraang araw. Ayoko man, pero umasa akong OO ang isasagot niya. Pero ayun natameme lang siya.

Mga ilang minuto na ang lumipas nang mapansin kong hindi papunta sa bahay namin ang daang tinatahak namin.

"YVO..ano ba? Saan ba tayo pupunta?"matapang na sigaw kong tanong pero deep inside kinakabahan ako. baka totohanin niya na gahasain ako lalo nat talahiban pa naman ang nakikita ko sa paligid.

Kung kaya pinagcross ko yung mga braso ko sa dibdib ko. "Wag po.." naiiyak kong sabi sa kanya.

Itinabi naman niya ang sasakyan niya. Naku po..dito na ba matatapos ang aking buhay? Say goodbye to innocence na ba?

Humarap siya sa akin. Umatras ako at napasandal sa pintuan ng kotse niya. Nang biglang pinitik niya ang noo ko.

"Aray!!," sigaw ko...ang sakit kaya. Natatawa naman siyang hinimas ang pinitik niya na noo ko. Tinampal ko nga ang kamay niya.

"Baka nga ako pa ang gahasain mo eh.."natatawang sabi niya.

Pinagbabayo ko ang dibdib niya. Hinawakan naman niya ang dalawang kamay ko. "bwisit..gago ka *mwah* pervert *mwah*bakit kba nanghahal--- *mwah* bastos...HELP," histerya ko kung kaya hinalikan niya ako nang mas malalim...syet, ang sarap..hindi ko namalayang tinutugon ko na ang halik niya kaya lang bigla siyang tumigil.

He grinned, "sabi ko kasi sayo..baka ako pa ang gahasain mo," sabay start ulit ng kotse niya at pinaandar na ito.

Inis akong sumandal sa upuan ko at tumingin sa labas.. Alright..im quite disappointed. Ganunpaman..Hinding-hindi ako titingin sa direksyon niya. Katatpos ko lang itext si Julius na iuwi na muna niya ang bag ko at dalhin na lang niya sa lunes.. nang magsalita siya,

"Are you hungry?" tanong niya. Pero hindi ako sumagot..bahala siya dyan kahit mapanisan pa ako ng laway dito hinding-hindi ko siya kakausapin.

Narinig ko itong bumuntung-hininga. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko na binuksan niya ang radyo.

 At kakaumpisa lang nung kanta. At isa ito sa paborito kong patugtugin kapag nalulungkot ako.

(Please play the video.. PASSENGER SEAT by Stephen Speaks)

I look at her and have to smile
As we go driving for a while
Looking nowhere in the open window of my car

Walanghiya... Mukhang tumama pa ang kanta sa sitwasyon namin ngayon. Bagay na bagay eh dahil nasa sasakyan kami tapos bukas pa ang roof window nitong sportscar ni Yvo. Npatingala tuloy ako. Ngayon ko lang na-appreciate ang mga bituin. Ganoon nga ata kapag kasama mo yung mahal mo..lahat nang hindi mo napapansin nuon... ay ngayon ay parang naging espesyal lahat.

And as we go the see the lights
Watch them glimmer in her eyes

Napatingin ako sa kanya nang ginagap niya ang isang kamay ko. He intertwined it with his right hand. Habang ang isang kamay nito ay nakahawak sa steering wheel.At nakafocus ang tingin nito sa daan.

P.S. I'm PregnantWhere stories live. Discover now