The Spell Of Black Swan

Twelfth Spell

Relationတစ္ခုက အျမဲတမ္း ေခ်ာေမြ႔မေနႏိုင္ဘူးဆိုတာကို Jonginနားလည္ပါသည္။ သို႔ေပမဲ့ Sehunရဲ႕ အျပဳအမူေတြကိုေတာ့ သူ နားမလည္ႏိုင္ေပ။

အရင္ကဆို တစ္ရက္မေတြ႔ရရင္မွ မေနႏိုင္ပါဘူး ဆိုသူက အခုေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာမေတြ႔ရတာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ သူလည္း ေက်ာင္းနဲ႔ practiceခ်ိန္ေတြနဲ႔ ႐ႈပ္မည္ကို Jongin နားလည္ေသာ္လည္း Jonginဘက္က ေတြ႔ရေအာင္ ခ်ိန္းရင္ေတာင္ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု အေၾကာင္းျပကာ ျငင္းလာတတ္ေသာ Sehunကို သူ နားမလည္ေပ။

နားမလည္ျခင္းမ်ားႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္လာသူက သံသယ.......။

သူနဲ႔မေတြ႔ခင္က ေပြ႐ႈပ္တတ္သူ Sehunအတြက္ သူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မလံုေလာက္လို႔လား.......။

Sehun စိတ္ဆိုးေအာင္မ်ား သူတစ္ခုခုလုပ္မိလို႔လား........။

သူ႔ကို မခ်စ္ေတာ့လို႔မ်ားလား.......။

သို႔ေလာ သို႔ေလာ သံသယမ်ားေၾကာင့္ Jongin ပင္ပန္းလွပါသည္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေမးလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ္ေမးလိုက္မွ ကိုယ့္ကိုပစ္သြားရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ေနခဲ့လိုက္သည္။

ဒီအေၾကာင္းေတြကို Jongin ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ မေျပာျပျဖစ္ေပ။ မေတာ္တဆ ကိုကိုတို႔ေတြ သိသြားခဲ့လ်ွင္ ေသးေသးေလးကေန အႀကီးႀကီးျဖစ္မည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ အခုျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာမွာ တစ္ခုခုနားလည္မႈလႊဲမွားေနျခင္းေၾကာင့္လို႔ Jongin ထင္သည္။ အဲ့ဒီနားလည္မႈလႊဲေနတာေလးသာ ေျပလည္သြားပါက အရာရာအဆင္ေျပသြားလိမ့္မည္ဟု Jongin ယံုၾကည္သည္။ ဒီျပႆနာကို ေျဖ႐ွင္းဖို႔ဆိုရင္ သူ Sehunနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပေျဖ႐ွင္းမွ ရမည္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ မေန႔ည ၉နာရီ စဆက္တည္းက မကိုင္သည့္ ဖုန္းက ဒီေန႔မနက္အထိ ကိုင္မည့္သူမ႐ွိေပ။

ကိုင္မည့္လကၡဏာမ႐ွိေသာ Sehunဖုန္းကို ခ်လိုက္ကာ တျခားဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကို Jongin ဆက္လိုက္သည္။

"Hello...... Chanyeol လား...."

"Jongin..... ေျပာ....."

"Sehunဘယ္မွာလဲ သိလားဟင္​. ...."