Sehun TVေ႐ွ႕ ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနရာက တံခါး passcode႐ိုက္သည္မို႔ လွည့္ၾကည့္ေနေတာ့ အထုပ္ေတြသယ္ၿပီး ဝင္လာတဲ့ Jongin.......။
အထုပ္ေတြ ကူသယ္ေပးဖို႔ Sehunထိုင္ေနရာ ထဟန္ျပင္ေတာ့ Jongin ေခါင္းကို သြက္သြက္ခါရင္း ျငင္းခဲ့သည္။
"ဟင့္အင္း....... မလာနဲ႔..... ထိုင္ေန.....အဲ့မွာ.... အဲ့တိုင္း ျငိမ္ၿငိမ္ေလး......"
Jonginတစ္ေယာက္ အထုပ္ေတြနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္သြားခဲ့သည္။
"Jonginကေတာ့ ဟင္းမခ်က္တတ္ဘူး...... အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုကို႔ဆီ သြားၿပီး အပူကပ္လာတာ....... ဟီး..... Sehunႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြခ်ည္းပဲ ခ်က္ခိုင္းခဲ့တာ........ အသီးေတြလည္း ဝယ္လာတယ္...... ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားမယ္ေနာ္......."
ေရခဲေသတၱာေ႐ွ႕ အလုပ္႐ႈပ္ေနသူေလးကို ဧည့္ခန္းထဲကေန ဆိုဖာေနာက္မီေပၚ ေမးတင္ရင္း ၾကည့္ကာ Sehunျပံဳးေနမိသည္။
"ကိုကိုက ခ်က္ေပးတယ္ေပါ့......"
Jonginက သူ႔ကို လွမ္းျပံဳးျပကာ
"ခ်က္ေပးရမွာေပါ့........."
"ဒီကို ဘယ္သူလိုက္ပို႔သြားတာလဲ......."
"ကိုေလးေလ....... ကိုေလးက အလုပ္အားတဲ့ေန႔က် လာၾကည့္ပါ့မယ္တဲ့....သက္သာေအာင္ေနပါတဲ့.....ေျပာသြားတယ္....."
"ဒဏ္ရာက အရမ္းႀကီးႀကီးလဲ မဟုတ္ပါဘူး....... အခုလည္း သက္သာေနၿပီကို...... မလာၾကည့္လဲရပါတယ္........"
Jongin သူလုပ္ေနတာေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔အား ဆိုဖာေနာက္မီေပၚ ေမးတင္ၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့ Sehunေ႐ွ႕ကို ေလ်ွာက္လာခဲ့ၿပီး Sehunရဲ႕ မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္သည္။
"တကယ္သက္သာရဲ႕လား........"
ေခါင္းေပၚက ပတ္တီးစျဖဴျဖဴကို လက္မေလးနဲ႔ အသာပြတ္ရင္း တိုးတိုးေလးေမးခဲ့သည္။
Sehunက မ်က္လံုးမ်ားမွတ္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပေတာ့
"ေခါင္းေရာ မူးေသးလား....."
"နည္းနည္း......."
"ေ႐ွ႕လွည့္....... တည့္တည့္ထိုင္..... TVပိတ္လိုက္......."
Sehunက TVကို ပိတ္လိုက္ေပမဲ့ သူ႔ကို ေမးခြန္းထုတ္သလို ဆက္ၾကည့္ေနေတာ့ Jonginက
YOU ARE READING
The Spell Of Black Swan
Fanfictionကိုယ့္အခန္းနံရံမွာ မင္းရယ္သံေတြ ပဲ့တင္ေနဆဲ ကိုယ့္အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းမ်က္ဝန္းေတြ စိုးမိုးေနဆဲ ကိုယ့္အာရံုမွာ မင္းအရိပ္ေတြ စြဲထင္ေနဆဲ #Kaihun #Sekai #OhSehun #KimJongin
