*the last {yoongi} * (greek ff one shot )

Part 8

 Την ίδια περίοδο είχε έρθει και ο Taehyung. Ήταν πραγματικά ένα από τα πιο περίεργα άτομα που είχα συναντήσει στη ζωή μου αλλά όταν έμαθα ότι ήταν και εκείνος από το Daegu με έκανε να νιώσω μία ιδιαίτερη συμπάθεια για εκείνον καθώς μου προκαλούσε νοσταλγία για την πόλη που με μεγάλωσε και που ήμουν περήφανος.

Αρχές του 2012 είχε έρθει και ένας hyung ο οποίος είχε προσβληθεί από την εταιρεία εγκαταλείποντας το όνειρο του να γίνει ηθοποιός. Δεν ήξερα γιατί πήρε μία τέτοια απόφαση μέχρι που άκουσα τη φωνή του. Ο Seokjin-hyung τα πήγαινε πολύ καλά με τον Namjoon αλλά και εγώ δεν είχα κακές σχέσεις μαζί του, απλά ήμουν απόμακρος όπως πάντα.

Αργότερα ένα άλλο παιδί, ο Jimin, που ήταν στην ίδια ηλικία με τον Taehyung, μπήκε στην ομάδα και άρχισε να κάνει ταχτικά μαθήματα χορού με τον Hoseok. Οι δυο τους έδειχναν να καταλαβαίνουν και να θαυμάζουν ο ένας τον άλλον.

Λίγους μήνες μετά όμως ο Kidoh έπρεπε να μας εγκαταλείψει λόγο κάποιον υποχρεώσεων που είχε με το κολέγιο. Έτσι μείναμε οι εφτά μας...

O Namjoon παρέμεινε αρχηγός μας μέχρι το τέλος. Ο Seokjin-hyung έκοψε το όνομα του σε Jin και παρόλο που δυσκολευόταν με το χορό τα φωνητικά του ήταν αρκετά καλά. Ο Hoseok τελικά κατέληξε μαζί με τον Bang PD-nim στο όνομα J-Hope και ήταν εκείνος που μαζί με τον δάσκαλο Sungdeuk έφτιαχναν τις χορογραφίες μας και μας βοηθούσαν να τις μάθουμε. Ο Jimin κράτησε το κανονικό του όνομα αρνούμενος να χρησιμοποιήσει το Baby G που του πρότεινε ο PD-nim όπως και ο Jungkook άλλαξε γνώμη για το Seagull. Ειλικρινά χαίρομαι που το έκαναν. Και τέλος ο Taehyung χρησιμοποίησε ένα απλό γράμμα, το V για το victory.

2013

Ήταν από τις πιο δύσκολες χρονιές μας. Οι μέρες για το ντεμπούτο λιγόστευαν και οι πρόβες γινόταν όλο και πιο δύσκολες, ενώ ο ενθουσιασμός μεγαλύτερος. Ξέραμε όμως ότι ήμασταν όλοι κοντά στον στόχο μας και αυτό ήταν το πιο σημαντικό.

Εγώ επιτέλους ήμουν καλά γιατί ήμουν απασχολημένος με το να γράφω στοίχους και μουσική, ενώ οι πρόβες χορού αν και στην αρχή μου ήταν δύσκολες τώρα τις έβρισκα διασκεδαστικές. Η κατάθλιψη και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή εμφανίζονται κατά καιρούς, όπως και η κοινωνικό φοβία μου αλλά ευτυχώς δεν κρατάνε πολύ και οι σκέψεις μου να κάνω κακό στον εαυτό μου έχουν εξαφανιστεί για τα καλά. Δεν ήμουν υγιής αλλά ήμουν καλά. Το ντεμπούτο ήταν η μοναδική μου σκέψη. Ο μοναδικός μου στόχος.

Ένας στόχος που έγινεπραγματικότητα στης 13 Ιουνίου το 2013...