-I Fell In Love With My Cassanova Boy-

-62-

E P I L O G U E

Her Pov

Lumapit ako sa puntod kung saan sya nakalibing. Lumuhod ako at ipinatong ang dala kong bulaklak para sakanya. Maraming beses ko ng itong dalaw sakanya. Syempre, kahit wala na sya .. Nang dahil sakin, may pakialam pa din ako sakanya.

"Nandito ulet ako. At gusto ulit sabihin na I'm sorry. I'm sorry sa lahat. Alam kong kasalanan ko kung bakit ka nawala." Pinunasan ko ang luha ko sa pisngi at hinawakan ang puntod nya. "Sa-Salamat sa lahat. Hinding hindi ako magsisising naging kaibigan kita. At hindi ako mapapagod na magsabing sorry. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap na wala ka na. Kase alam kong namatay ka ng dahil sakin." Hindi ko mapigilang mapahagulgol sa harap ng puntod nya. Gustong gusto ko syang yakapin sa totoo lang, gusto kong magsorry ng harap harapan pero imposible iyon dahil wala sya.

"Hey," naramdaman kong naupo siya sa tabi ko at pinunasan ang luha ko. "We need to go, may flight pa tayo."

Tumango ako. Agad syang tumayo at inikahad ang kamay sakin. Nginitian ko sya bago iyon iabot. Inalalayan nya akong makatayo. Bumuntong hininga ako at muling tumingin sa puntod nya.

"Goodbye .. Lorrine."

Napakalaki ng utang na loob ko sakanya. Binigay nya ang puso nya sakin, ayon ang sabi sakin ni Carlo. Dahil ayun lang daw ang magagawa nya para mapatawad ng lahat. Kasalanan nya ang lahat kaya napagpasyahan nyang ibigay sakin ang puso nya.

Masaya ako, Oo. Pero nalulungkot din ako dahil wala na sya. Nagibg kaibigan ko pa din sya kahit papaano. Alam ko namang nagawa nya lang iyon dahil sa sobrang pagmamahal. Hindi ako nagalit sakanya, siguro tampo pero pinatawad ko din sya agad.

'Thank you Lorrine.'

Ngumiti ako.

"Babes, hehehehe." Napangiwi naman ako kay Carlo. Naeewan nanaman sya.

"Ano nanaman Carlo?" Nakataas ang kilay na sabi ko.

"Hehehe." Kinuha nya ang kamay ko. "Hindi lang ako makapaniwala, na..kasal na tayo. Na asawa na kita." Hinalikan nya ang likod ng palad ko. Yes, tama sya. I'm only 20, at hindi pa ako tapos mag aral! Geez.  Natatakot daw kase sya na baka mapunta kay Kian yung feelings ko lalo na't puso ito ni Lorrine. Napailing na lang talaga ako sa kanya. Pero ayun, nagpakasal din kami agad. Sa totoo nga lang, kani-kanina lang ang kasal namin. Nagpalit agad ako dahil nangangati ang katawan ko sa Wedding gown. Gusto ko lang bisitahin si Lorrine bago kami umalis. Why? Syempre honeymoon! Tsk. Ang sarap pektusan neto ni Carlo!

"Tch. Eksayted ka kase masyado, kaya d ka makapaniwala." Kinurot ko talaga sya sa tagiluran. Nanggigigil ako sakanya.

"Babes naman, ang sungit mo." Nakanguso nyang sabi. Kinurot ko ulit sya. "Aww!"

"Kasalanan mo toh eh!"

"What? Anong kasalanan ko babes? Ayaw mo ba akong pakasalan? Ayaw mo ba akong maging asawa? Nagsisisi ka ba na ako ang pinakasalan mo at hindi si Drake? Huhuhu babes, T_____T" kinurot ko sya. Hay nako umaatake nanaman ang sakit ko

"Tange! Ang ibig kong sabihin, kasalanan mo kung bakit ako masungit! Kung ano ano iniisp mo! Tsk. Wag na nga tayong tumuloy sa flight natin! Naiinis ako sa mukha mo!" Tinalikuran ko sya at inunahang maglakad. Grr, naiinis talaga ako sa mukha nya! Ang pangit nya!

"Waaaaah babes T_____T anong kasalanan ko babes? Huhu babes maghahoneymoon pa tayo!" Nagmamaktol na sabi nya.

Tumigil ako sa paglalakad at hinirap sya.

"Honyemoon honeymoon, tapos na nga tayo dyan diba! Nakakainis ka!" Hinampas hampos ko sya sa dibdib.

"Ha? Anong-"