Chapter 19 : Their Point of View.
————————————————————
PABABA na sana ng hagdan si Renalyn ng napatigil siya. Nagtataka siya kung bakit ba patay-sindi ang kanilang ilaw sa salas.
"Kuya? are you there ?" Ngunit walang sumagot
"Yaya Maring??.. Yaya ?"
humakbang siya ng isa sa hagdan at muli ay hinahanap kung may tao ba na naroon. "Bakit ba hindi pa nila pinalitan kanina." Medyo naiirita niyang saad.
Pinagpatuloy niya ang pag-baba ng hagdan nang tuluyan ng mamatay ang ilaw na naroon.
"Omg!" mabuti na lamang at dala niya ang kanyang telepono at mabilis niya itong binuksan.In-on niya ang flashlight nito at inilawan ang paligid. "Omygash!" bulalas niya pa nang may marinig siyang nahulog na isang bagay mula sa kusina. Nagsimula nang bumilis ang tibok ng puso niya pero pinagpatuloy niya pa din ang paglalakad.
"Yaya Maring nasan ka ba ?!" Naiirita pero natatakot niyang sambit . "Yay—H-huh? s-sino yan?" Hindi na niya naituloy ang sasabihin nang sa kanyang paglilibot ay may nahagip siyang nakatayo malapit sa may lamesa nila. Ibinalik niya ang ilaw doon ngunit wala namang naroon na kahit na sino. "Kuya! hindi ka na nakakatuwa ha! isusumbong talaga kita kay Daddy!" Inihakbang niya ulit ang kanyang paa ng biglang may humawak sa kanyang balikat. Lumingon siya dito at mabilis na nanlaki ang kanyang mga mata! Nakita niya roon ang isang lalaking nakatayo mula sa likod niya—Hindi ito ang kanyang kuya!
Isang lalaking duguan! Ninais niyang sumigaw ngunit hindi niya magawa. Para siyang tinakasan ng kanyang kaluluwa dahil sa nakita. Lalo namang tumaas ang mga balahibo niya nang ngumisi ito na nagbigay sa kanya nang kakila-kilabot na pakiramdam!
"Fvck!" sambit niya sa kanyang isipan. Kahit na gulat na gulat ay sinubukan niyang tumakbo, hindi na rin niya alam kung nasaan ang kanyang telepono, wala na sa isip niya na madalim at tila alam niya kung nasaan ang hagdanan nila, umakyat siya dito at walang anu-ano ay tumakbo siya paakyat. Balak niyang magtago sa kwarto niya at takasan ang lalaki kahit na imposible. Nagtataka siya kung bakit ba ang tagal niyang makarating sa taas.
"Malapit na!" saad ulit niya sa kanyang isip. Nang makita ang itaas ay parang nais niyang muling bumaba! "MAMATAY KA!"
"AAAAAAAHHHHHHH!
*
Kanina pa napapailing nang ulo si Sabrina. Nakahiga siya sa kanyang kama na tila ba ay nababangungot, nahihirapan na ding siyang huminga, kaya naman ay napaupo siya sa kama. Pinilit niyang habulin ang hininga ngunit hindi na niya magawa. Akala niya ay panaginip lang iyon, pero hindi na niya kaya ang nararamdaman.
Hindi din siya makapagsalita dahil sa tinutuon niya sa paghahabol ng hininga ang ginagawa.
Hinawakan niya ang kanyang leeg dahil pakiramdam niya ay sinasakal siya, ngunit wala namang sino ang gumagawa nito. 'Nasan na ba ang hangin!?' pagtatanong niya sa kanyang isip. Naramdaman niya ang paghapdi ng kanyang mata. Umiiyak na siya ng dugo , gulat siyang napahawak sa kayang pisingi at nanlaki ang kanyang mga mata, hinawakan niya ang kanyang leeg dahil sa hindi na niya kaya ang nararanasan
Hindi na niya kaya.... Mukhang mamamatay na siya!
*
"Oo diyan nga"
"Eh ano ngang Floor ma?!" naiiritang tanong ni Hyacinth sa ina, inutusan kase siya nito na pumunta sa condo ng kanyang Tita Odesa. Ihahatid niya dito ang mga requirements na kakailanganin nito sa isang trabaho.
'Bakit kase hindi na lang pina deliver e!' naiirita niyang saad sa isip.
"34th Floor nga, jusko namang bata to. kanina ko pa sinabi sayo ah"
YOU ARE READING
CLASS 203 (Completed)
Horror[Book 2 of Class 103] Isang nakakalungkot na bakasyon ang nangyari kay Kyle Flores, Isang Istudyante nang Kirin Art Acamedy. Hindi niya lubos akalain na masasabak sa isang Aksidente ang kanyang mga matatalik na kaibigan. Nuong una ay pinag-walang ba...
