SACRIFISE

57 5 1
                                    


A/N:This must be my first short story  kaya sana magustuhan nyo. :)

wrong typos and grammatical error might be encounter Kaya kung meron man po kayong ma encounter na ganun, ngayun po humihingi napoku nang pasensya, kung meron po.

WARNING:PLAGIARISM !!! Is a crime kung sino mang mangkopya na story kung to susumpain ko 

DON'T EXPECT TO MUCH! JUST EXPECT THE UNEXPECTED  😊😉

Kindly read every single word so that you can understand this story clearly  😊

Note:This is a work of fiction

Sacrifice(One Shot) by :Alamie Resol

Enjoy reading 😃

°°°°°

Limang taon na ,limang taon na any lumipas simula nang nangyari ang lahat ng yun at limang taon nadin ang lumipas  na dala dala ko parin ang mga halohalong pangyayaring naging ala ala nalang ngayon.

-------

May nakilala akong lalaki nung ako'y bata pa, Nung una di ko sya  pinapansin kasi di ko pa sya gaanong kakilala. Pero dahil sa makulit sya at di ko na din matiis ang kakyutan nya kami ay naging magkaibigan ,Palagi syang nandyan sa oras ng aking pangangailangan, sa bawat problemang aking kinakaharap palagi nya kung dinadamayan, binibigyan ng advice, sama sama naming hinaharap at nilulutasn ang bawat problemang dumaan, maging ano pa man ito. Kasama ko sya sa bawat saya, lungkot, galit at puot na nadarama.

  Pero isang araw kailangan niyang umalis kasama nang kanyang pamilya, labis ang pagkalungkot ko nang nalaman iyun. Pero ang sabi nya wag akung mag alala kasi babalik sya.
Kaya ayun hinintay ko sya kahit di ko alam kung san sya pumunta ,sila nang pamilya nya at kung babalik pa talaga sya.

Lumipas ang mga taon ,buwan, at mga okasyon, pero di parin sya bumalik.

Hanggang sa ako'y mag kolehiyo na at lumipat na kami sa Maynila dahil sa king pag aaral, dahil na din sa mayaman kami na enroll ako sa isang magandang unibersidad dito sa maynila. Iba't ibang tao ang aking nakaka salamuha, may mabait, mataray, plastic at kung ano ano pa.
Pero kahit na ganun paman may tao akong hinihintay at di ko enexpect ,dito ko lang pala makikita.Sa iisang school lang din pala kmi mag tatagpo. Nung mga  panahon na nagtama ang aming mga mata, di ko maipaliwanag ang aking nadarama, na para bang kung may anong bagay na sasabog saking dibdib dahil sa kabog. Nag usap kami at gaya ko din, di din nya enexpect na dito kami ulit magkikita. Humaba ang aming pag uusap kung Hindi pa siguro nag bell di pa matatapos ang aming pag kwekwentuhan .

Pinakilala nya ko sa kanyang mga kaibigan, mababait din sila kagaya nya. Pero may isa pakung bagay na napag alaman,isa pala sya sa mga taong kinahuhumalingan ng mga kababaihan dito. Di naku magugulat kasi kahit na nung bata pa kami gwapo na talaga sya, maputi, may appeal at may karisma kaya siguro naging hearttrob.

Pero dahil sa palagi ko na syang kasama lahat ng mga tao sa tuwing kami'y dadaan, lahat sila lalong lalo na ang mga kababaihan na kung titigan ako e papatayin na. Kung ano ano palagi ang mga naririnig kung salita na ikinakasakit ng aking damdamin pero sa bawat oras natin palagi nya kung pinagtatanggol. Masaya ako kasi may kaibigan akong katulad nya.

Sa haba haba ng aming pag sasama naging mas lumalim ang aming pagtitinginan. Hanggang sa umabot sa punto na niligawan nya ko. Walang araw na di nya ko napapasaya, palagi nya kong binibigyan ng bulaklak, stuff toy at tsokolates, pero di din nya dinadaan sa materyal na bagay ang lahat para maipakita sakin ang pagmamahal nya.
Nakikita ko ang lahat ng mga effort nya kung pano nya maipapakita at maipapadama ang pag na mahal nya.
Hanggang sa tinanong na nya ko kung pwede ko na syang maging kasintahan di na ko nang dalawang isip pa at sinagot sya.

SACRIFISE Where stories live. Discover now