100 Steps To His Heart [Published Book]

[40] OPLAN pagbatiin si Eula at Enzo. Anong nangyari MICO?

“Why are you staring at me like that?” tanong niya.

“Enzo, alam mo naman yung nararamdaman ko para sa’yo hindi ba? Kung hindi pa, fine sige aamin na ako. First year pa lang ako, ikaw na ang gusto ko. Gustong gusto talaga kita. Kung gaano kagusto ni Pooh ang honey, kung gaano kagusto ni Hello Kitty ng ribbon, kung gaano kagusto ni Popeye si Olive, ganoon. Ganoon kita kagusto.”

“That’s very sweet.” Sabi niya habang nakangiti. Sobrang gwapo.

“Hindi mo alam kung gaano mo ako napapasaya dahil dito. Hanggang ngayon hindi pa rin ako naniniwala na nililigawan mo ako. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagkagusto ka sa akin. Ilang beses ko ng kinurot yung sarili ko para siguraduhing realidad pa ‘to. Enzo, hindi mo alam kung gaano ako kasaya na kasama kita ngayon.”

“Hope, when will you see your worth? You’re special. And I’m the lucky one here. I’m lucky I got you.”

Napatitig na lang ako sa kanya. Ayokong maniwala. Buong buhay ko naman hindi ako naging special. Hindi ako matalino, hindi ako maganda, walang nanliligaw sa akin, ngayon lang.

“Hope.”

“Hmm?”

“Thank you for everything.” Biglang sinabi niya.

“Bakit?”

“We’ve been through a lot you know? And you’re the only person who never left my side even if I’ve shown you its worst side. So, thank you. Thank you for being here. For being with me.”

Yun na ata ang pinakasincere na sinabi niya sa akin. Noong panahon na yun gusto kong maniwala na special ako. Gusto kong maniwala na mahal niya ako. Na ngayon hindi ako na lang ang nagmamahal, mahal na din ako ng taong mahal ko.

“Enzo…”

“Hmm?”

“Huwag ka munang magigive up sa akin ha? Ngayon palang kasi ako naniniwalang may kayang magmahal sa akin. Huwag ka munang mawawala.” Hindi ko alam kung bakit ko sinabi sa kanya yun pero yun talaga ang nasa isip ko…

Ayokong umasa sa kanya ng sobra, kasi baka gumuho yung mundo ko kasi sa ngayon, halos sa kanya na lang umiikot ito.

Nginitian na lang niya ako at pinisil ang kamay ko para sa assurance.

“It’s time, I’ll see you later? After class?” Tanong niya.

“Sige.” Tumayo na kami at naglakad na papunta sa classroom ko.

Pagdating namin sa 5F, napangiti ako kasi hindi na sila masyadong nastastarstruck kay Enzo. Yung ibang boys nga makikipagfistbump pa sa kanya. Nasasanay na kasi silang lagi akong hinahatid at sinusundo ni Enzo. Minsan nga, aasarin pa nila ako pero in a good way kasi inaasar nila ako kay Enzo.

Hay, ganito pala ang feeling ng may nanliligaw sa’yo. Ang sarap.

“Hey, I’m going back to my room. See you later, pretty?” bigla niyang sinabi. Minsan talaga yung mga sinasabi ni Enzo masyadong cheesy! Pero sobrang epektibo naman sa akin kasi kilig na kilig ako.

“Oo. Kita tayo maya. Sa may likod ng gym.” Napakamot siya ng ulo.

“Why there?” Eh kasi paguusapin ko kayo ni Eula.

“Eh sige na. Maiba naman. Ha? Wag mo na akong sunduin sa classroom, deretso ka na doon.”

“Are you going to surprise me?”

“Kung isusurprise man kita, hindi ka dapat nagtatanong ng ganoong tanong! Sinong nagtatanong ng ‘isusurprise mo ba ako?’ at paano ko sasagutin yon? Kaya Enzo G. kita na lang tayo maya.”