Special Chapter #2

84 3 0
                                    

Hiii.. Thank you for read my Story. I hope you like it. >_<¦¦¦ Wabyuu Guys. #^_^# This is the last chapter... Thank you sa mga sumubaybay poo. Sana nagustuhan niyo po..

***

Hindi na ko pumasok nung nalaman kong buntis ako. Txt ng txt, tawag ng tawag sakin si Xander pero hindi ko ito sinasagit nagpalit na rin ako ng Sim card para di na niya ko ma contact. Nung gabing yun. Yun ang huli naming pag uusap. Hindi pa siya handa. Alam ko na magagalit siya pag nalaman niya na may anak na siya..

9 months na ngayon ng baby ko. At anong oras ay lalabas na siya Excited na ko.

"Ija, okay ka lang ba?" Tinignan ko si tita. Nginitian ko siya.

Siya ang nag alaga sakin. At sa anak ko. Wala naman kasi akong aasahan sa nanay ko. Puro pakasaya yun..

"Nararamdaman ko na tita na malapit na siyang lumabas. And I'm so excited" nginitian niya din ako..

"Ako din ija, gusto ko na siyang makita. "

Mahimbing ang pagkaka tulog ko. Ng may naramdaman akong may tumutulo sa pagitan ng hita ko. Napahawak ako sa tiyan ko at sobrang sakit.

"Ahhhhh... T-tita M-arta!!" Sigaw ko. Mamatay na ata ako sa sakit. Gash hindi ko na kaya..

"'Tita!'" Muling tawag ko.

Nakita ko nalang na bumukas ang pintuan at nakita ko si Tita na patakbong pumunta sa akin.

"Jusko! JOSEFINA, MANANG! TAWAGIN NIYO ANG DRIVER PUPUNTA TAYONG HOSPITAL, MANGANGANAK NA SI KATHERINE!"

Hindi pala madaling manganak, tama ang sabi nila nakabaon ang isa mong paa sa hukay pag nanganak ka. Pero napawi ang pagod ko ng nakita ko ang magamdang biyaya na natanggap ko sa diyos. Wala na akong mahihiling pa sa kanya..

My baby girl name is Katherinia, isinunod ko sa pangalan ko. She's so sweet. Kamukhang kamukha ko siya.. Pero meron naman din sa dugo ng tatay niya. Hayst kamusta na kaya si Xander.

Kasalukuyan akong naghehele sa anak ko. Ng pumasok si tita Martina sa silid naming mag-ina..

"Ija, kamusta si Kathy?"

"Okay naman na siya tita, kaso masyadong antukin. Maya maya tulog" sabay kaming napatawa ni tita..

"Ano na balak mo ngayon, anak?"

"Tita, gusto ko po ipagpatuloy ang pag aaral ko.."

"Huh? Paano si Kathy? Wala ka bang balak ipakilala siya sa kanyang ama?" Napaisip ako sa sinabi ni tita sa akin..

"Wala po muna sa ngayon tita, hindi pa handa si Xander sa pagiging ama."

"Ganun ba? Sino mag aalaga kay kathy?"

"Ako po muna tita, bubukod na din po kami tita nakakahiya na sa inyo. Madami na po kayong naitulong sa akin. "

"Hindi naman kailangan, ija "

"Alam ko po tita, pero dapat sa iyo wala ka ng iniisip masyado. Magpahinga ka po lagi.. Dadalaw nalang po kami ni Kathy sa inyo paminsan minsan" tinignan ko ang anak ko na mahimbing na natutulog.
"Kung yan ang nais mo, ija"

Nahirapan ako sa pag aalaga sa anak ko at pag aaral ko. Kasalukuyan aking naghahanap ng trabaho ko. Iniwan ko muna si Baby Kathy kay aling puring ang kapit bahay namin. Nakahanap ako ng trabaho sa isang fastfood chain. Mahirap pero kaya ito para anak ko..

Nagising ako ng madaling araw dahil sa kakaiyak ni Kathy. Tinignan ko siya at nakita kong namumula siya. Hinawakan ko siya at nakita kong sobrang init niya. Natakot ako kaya agad ko siyang sinugod sa Center.

"Misis nay Dengue po ang anak niyo. Kelangan niyo po siya dalhin sa Hospital" pagkatapos nun umalis na ang doctor. Tinignan ko ang anak ko na mahimbing na natutulog. Naiiyak ako sa nangyari. Hindi ko alam ang gagawin ko.

"Misis sigurado na ba kayo sa gagawin niyo?" Napatungo nalang aki habang umiiyak.

"Sister, pwede po bang wag mo siyang ipa ampon sa iba. Hayaan niyo po siya dito." Nagulat si Sister pero tumango nalang siya.

"Ito po isang sulat, kapag may Xander na pangalan na pumunta po dito pakibigay po ang sulat na ito nandyan po ang Full name niya sa kanya mo po ibigay si  Kathy. "

Tinignan ko ang anak ko at nakita kong nakatingin siya sa akin. Nginitian ko siya. At nakita kong tumatawa siya. Sa huling oagkakataon niyakap ko siya at hinalikan. I'm gonna miss you mgmy daughter. Always remember that mama always Love you. Iyak ako ng iyak paoa alis sa Ampunan. Ang sakit sobra, ganito pala ang pakiramdam pag nalayo ka sa anak mo.

Unuwi ako sa bahay at nakita ko ang gamit ng anak ko. Napangiti ako ng mapakla. Hinakan ko ang mga ito at niyakap habang umiiyak.

Nagsimula na ang trial ng vollyball sa school namin. At ako ang Captain Leader. Sobrang saya ko ng nakapasok ako. Madami akong naging kaibigan.

"Ouch" napabaling ako sa babaeng natamaan ko.

Nag sorry ako sa kanya. Nakitang kong transferee lang siya. Naging mag kaibigan kami at lumalim pa dun. Naging mag bestfriend kaming dalawa.

Nagulat din ako nung nalaman kong dito nag aaral si Xander.

"Kamusta ka na?" Tanong ko nandito kami sa isang park sa likod ng school namin.

"Okay naman ako. Ikaw ba?" Tanong niya pero hindi siya nakatingin sa akin.

"Mabuti din" ilang minuto bago siya nagsalita ulit.

"Alam mo bang hinanap kita. Halos mamatay na ko kakahanap sayo"

"I'm sorry Xander" humihikbi kong sabi.

"What your problem Kath?"

"Wala, gusto ko lang dumistansya"

"Kaya ka umalis ng hindi nag papa alam?" Sobrang guilty ako sa ginawa ko.

Natapos ang usapan namin nuon. At hanggang ngayon sariwa parin sa aki ang lahat.

Ngayong nasa maganda na akong kinalalagyan. Tinatanaw ko ang mag ama ko. Kahit malayo, okay lang dahil kahit papa ano, nasisilayan ko silang masaya. I love you forever.

Also to my Bestfriend. I wish na lagi kang masaya, sana alagaan mo din ang anak ko. Maraming salamat sa lahat. Lagi la g akong nandito kahit malayo babantayan ko kayo. At laging hihilingin sa maykapal na lagi kayong ingatan at bantayan. Mahal na mahal ko kayo.

Kath❤

The End 💮


Maraming salamat po sa pag subay bay sa aking story. This is the Last Chapty of Bestfriend ❤

Also Please read my Other story, punta lang po kayo sa Wall ko.

1. Who are you?

2. My ex-husband

BEST FRIENDWhere stories live. Discover now