Troy [✔]

[Εισαγωγή]

"JOOOOHN," φωνάζει η Susan από το πίσω κάθισμα και προσπαθεί να αναπνεύσει. "ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ!"

Ο John πατά το γκάζι και προσπερνά τα αυτοκίνητα με απίστευτη ταχύτητα. Αν και το δικό του είναι μια παλιά σαβούρα, αυτή την ημέρα δουλεύει σαν την τελευταία Porsche. Σφίγγει το τιμόνι και ξεφυσά τον καπνό του τσιγάρου του, ενώ φτιάχνει το γυαλί του. Κοιτάει την αδελφή του στο πίσω κάθισμα να χαϊδεύει την κοιλιά της και να προσπαθεί να αναπνεύσει.

"Άντεξε, αδελφούλα," της λέει με την έντονη προφορά του από το Τέξας.

Αλλάζει ταχύτητες και γκαζώνει ακόμη περισσότερο. Η αστυνομία ξαφνικά εμφανίζεται από πίσω του και οι σειρήνες της ηχούν σε όλη την εθνική οδό.

"Γαμώτο," γρυλίζει εκείνος και η Susan φωνάζει από τον πόνο. "Θα φτάσουμε εγκαίρως, αδελφούλα."

Αδιαφορώντας για την αστυνομία, πατάει γκάζι και σε λιγότερο από 5 λεπτά, βρίσκεται στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, οδηγώντας προς το νοσοκομείο. Η Susan από την άλλη, υποφέρει από τους οδυνηρούς πόνους της γέννας. Καταριέται την στιγμή που ερωτεύθηκε εκείνον τον άντρα και την άφησε έγκυο με αυτό το αναθεματισμένο παιδί.

Ξαφνικά το αυτοκίνητο σταματά απότομα στην είσοδο του νοσοκομείου, μαζί με τρία περιπολικά από πίσω. Ο John, πετάει το τσιγάρο του έξω και ανοίγει την πόρτα. Βγαίνει έξω, πατώντας το τσιγάρο επίτηδες και σφυρίζει σε κάτι νοσοκόμες που απολαμβάνουν το διάλειμμα τους. Μόνο που τώρα τελείωσε, διότι πετάγονται όρθιες και τρέχουν προς το μέρος του. 

"Αστυνομία, χέρια ψηλά," φωνάζει ένας από τους αστυνομικούς, καθώς ο John βοηθά την αδελφή έξω από το αυτοκίνητο.

"Πλάκα μου κάνεις, μπάτσε; Θα με βάλεις μέσα, επειδή δεν ήθελα η αδελφούλα μου να γεννήσει στο αυτοκίνητο;" ρωτάει όλο ειρωνεία, ενώ οι νοσοκόμες τον κοιτάνε με την άκρη των ματιών τους.

"Δεν έχω άλλη επιλογή. Οδηγούσες πάνω από το όριο στην εθνική," λέει και τον πλησιάζει, βγάζοντας τις χειροπέδες από την τσέπη του. 

"Τουλάχιστον, ρε μεγάλε, άσε με να είμαι εδώ όταν γεννήσει. Με παίρνεις με δική μου θέληση στον σταθμό μετά," σχεδόν παρακαλάει ο John και κρατά σφιχτά το χέρι της Susan.

Ο αστυνομικός φαίνεται να το σκέφτεται για λίγο. Γυρνάει να δει τους φίλους και συνεργάτες του, οι οποίοι έχουν το ίδιο δίλλημα και αναστενάζει. Χαϊδεύει τα καπάκια των ματιών του και βάζει τις χειροπέδες πίσω στην τσέπη του. Του κάνει νόημα να συνεχίσουν, με την προϋπόθεση ότι δεν θα τον αφήσει να φύγει στιγμή από τα μάτια του.