Intro: There's Nothing Holdin' Me Back

221 12 20
                                    


And maybe I should stop and start confessing.

Confessing, yeah

___________

และบางทีผมก็ควรจะหยุดและเริ่มสารภาพมันออกไปแต่โดยดี

"สารภาพมันตรงๆ กับเธอไปเลย"

                                  ♡

ถึงเบียทริซที่รัก,

ทุกๆ อย่างยังคงเหมือนเดิมตลอดฤดูร้อนในไบร์ทตัน โอลิเวอร์ยังชอบแอบเข้ามาตีกลองชุดและดีดกีต้าร์ในห้องซ้อมทุกครั้งที่รู้ว่า ฉัน ไม่อยู่บ้าน และไม่อยากเชื่อว่าฉันกำลังพูดคำนี้ แต่ต้องยอมรับว่าเขามีพรสวรรค์ด้านดนตรี ขยับมาที่ไวโอเล็ต รายนั้นยังติดใจในเพลงร็อคยุค 70' ที่เธอแนะนำ และเชื่อไหมว่าเธอเฝ้าเปิดเพลงของวง The Cure สลับกับวง Queen ตลอดทั้งฤดูร้อนนั้นด้วย ส่วนเจ้าหนูแอนโธนี่ก็ยังบ่น คิดถึง เธออยู่เหมือนเดิมทุกคืน เขาอยากฟังนิทานคนขายถั่วผู้ปราบมังกรในแบบที่ เธอ เล่า ดังนั้นไม่ว่าฉันจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้ แต่ที่น่าน้อยใจกว่าคือการที่เขาทำหน้ายู่ทุกครั้งที่รู้ว่าฉันเป็นคนอ่านด้วย ไม่แฟร์เลยใช่ไหมละ?

อย่างไรก็ตามหวังว่าเธอและครอบครัวจะสบายดี ขอฝากความคิดถึงและห่วงใยไปถึงคุณและคุณนายทอมป์สัน ฉัน - หมายถึงครอบครัวของฉัน ขอให้เธอและครอบครัวมีความสุขกับการใช้ชีวิตในเอดินบะระ ที่นั่นคงสวยและเหมาะสำหรับการใช้ชีวิตอยู่ทีเดียวใช่ไหม หวังว่าจะได้ไปเห็นด้วยตาตัวเองสักครั้งหนึ่งเหมือนกัน ถ้าเวลานั้นมาถึงอย่าลืมพาฉันไปสำรวจรอบๆ เมืองด้วยนะ..  และเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยนฉันจะทำฟิชแอนด์ชิปส์สูตรลับเฉพาะที่เธอชอบให้ทาน ฟังดูดีใช่ไหมละ! ดังนั้นเมื่อไรที่ว่างหวังว่าเธอและครอบครัวจะกลับมาเยี่ยมที่ไบรท์ตันบ้างถ้ามีโอกาส และเมื่อเวลานั้นมาถึงขอให้รู้ไว้ว่าพวกเราครอบครัวแฮร์ริสยินดีต้อนรับครอบครัวของเธอเสมอ

ปล.จดหมายฉบับนี้เป็นฉบับที่ 2 ที่ฉันเขียน ขอโทษสำหรับหลักไวยากรณ์ที่ดูเพี้ยนๆ ไปบ้างในบางประโยค แต่หลังจากได้เขียนฉบับแรกเมื่อสัปดาห์ก่อนฉันก็คิดว่าการเขียนจดหมายแบบนี้ - ก็เป็นเรื่องที่สนุกดี

เหมือนที่เธอเคยบอกไว้เลยละ

ด้วยรักและห่วงใยเสมอ
วิลเลี่ยม เจมส์ แฮร์ริส.


                                  ♡

                               A/N

-Dear Readers-
ไม่ได้พบกันตั้งนานหวังว่าทุกคนจะสบายดีนะคะ / เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากรีเควสพิเศษของนักอ่านที่น่ารักของเรา @pp_cecilia หวังว่าคุณและนักอ่านคนอื่นๆ จะชอบเรื่องนี้เหมือนกับที่เรารู้สึกชอบที่จะได้เขียนงานชิ้นนี้นะคะ

+ไม่ทราบว่ามีใครเห็นโค้ดลับในจดหมายฉบับนี้บ้างรึเปล่าเอ่ย~

สุดท้ายก่อนจากกันไปในบทนำนี้ ข้อความที่เราอยากให้ทุกคนได้รับทราบก็คือ : เมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกอยากอ่านเรื่องราวจากเพลงไหนเป็นพิเศษ โปรดอย่าลังเลที่จะบอกเรา (:

แล้วพบกับหนุ่มวิลเลี่ยมได้เร็วๆ นี้ค่ะ — S

| Theory of Something |Donde viven las historias. Descúbrelo ahora